Stofzuigen bij je behoeftige vader

Hoewel in Nederland rond een derde van de volwassenen zegt mantelzorg te geven aan een familielid of vriend, is het uitzonderlijk dat mensen over een langere periode hun vader of moeder intensief verzorgen. Dat schrijft Marcel Levi in zijn column in Het Parool.

“Kennelijk is onze samenleving zodanig geïndividualiseerd dat dit geen vanzelfsprekendheid is zoals in andere landen. Of we hebben zo’n uitgebreid aanbod aan langdurige zorg, thuishulp en verpleegzorg georganiseerd dat het niet meer nodig is het zelf te doen.”

Maatschappelijke keuze

Hoe dan ook, merkt Levi op in Het Parool, de hulp aan zorgbehoeftige vaders en moeders is voor een groot deel geoutsourcet naar zorgorganisaties. Hij wil daar overigens totaal geen moreel oordeel over uitspreken, “het is een maatschappelijke keuze die we met zijn allen hebben gemaakt”.

Hoogste kosten van Europa

Maar die keuze komt wel met een prijskaartje. Met de kosten van langdurige zorg, zoals opname in een verpleeghuis, ouderenzorg of thuiszorg, zijn we in Europa absoluut koploper. Hieraan geven we ongeveer dertig miljard euro per jaar uit en dat is relatief meer dan het dubbele dat onze buurlanden per inwoner hieraan besteden. Interessant genoeg zijn onze uitgaven aan curatieve zorg (huisartsen en ziekenhuizen) juist flink onder het westerse gemiddelde, voegt Levi hier in Het Parool aan toe.

Prijskaartje accepteren

Levi: “Als je klaagt dat de kosten van de zorg te hoog zijn, is de consequentie dat je je demente moeder in huis neemt of dat je gaat stofzuigen bij je hulpbehoevende vader. Als je dat liever uitbesteedt aan zorgorganisaties, moet je maar gewoon accepteren dat daar een prijskaartje aan vastzit.”