Ik gun iedereen een beetje dementie

“Hoe ontregelend moet het zijn als je dit soort grootse, heftige emoties ervaart, maar in je hoofd niet meer het haakje kunt vinden naar de gebeurtenis die daarbij hoort”, schrijft Trouw-lezer Jacky van de Goor uit Eindhoven over het contact met haar moeder met dementie.

“Tegelijkertijd verwondert het me hoe loepzuiver die gevoelens zijn. En wat dat doet met ons contact. In onze gesprekken vallen steeds meer dingen weg: verschillen van mening over de opvoeding van de kinderen, oordelen over de politiek, praktische dingen. Naarmate het hoofd minder goed werkt, lijkt het hart het over te nemen. Het denken maakt plaats voor het voelen. Of misschien dat dat voelen er altijd al was.”

Letterlijk betekent de-mentie ook: uit je geest, schrijft Van de Goor in Trouw. “Dat benadrukt het gebrek. Niet wat daarvoor in de plaats komt: het loepzuivere voelen”.

Minder hoofd, meer hart

“Ik merk het aan mezelf en mijn omgeving: hoe de ratio domineert. Hoe druk we zijn met regelen, met ordenen en verklaren, met ergens iets van vinden. Een beetje dementie, dat gun ik ons allemaal eigenlijk wel: minder in het hoofd en meer in het hart. Dat zou ons goed doen en de wereld een stukje mooier maken.”