Geen stemrecht? Reken dan niet meer op ons

Trouw-redacteur Esther Bijlo betuigde adhesie aan het voorstel van een NRC-lezer om als experiment Nederlanders van 75 jaar en ouder het stemrecht te ontnemen. Dit aangezien bij de Statenverkiezingen stemgerechtigden tussen achttien en vijfendertig jaar veel minder vaak voor de BBB hebben gekozen dan wij, ‘oudjes’, reageert Ton Crijnen (80, PvdA-stemmer, oud-redacteur Trouw).

Afgezien van het feit dat zo’n soepel misbruik van de grondwet, waar Bijlo wel oren naar heeft, alleen in dictaturen à la Poetin en Xi Jinping voorkomt, zijn er volgens Crijnen, naast morele, ook praktische vragen te stellen.

Waarom niet monddood vanaf 67 jaar

“In de eerste plaats: waarom Nederlanders pas vanaf hun 75ste electoraal monddood maken en niet vanaf hun 67ste, wanneer ze met pensioen gaan? Want ook die laatste jaargang stemde in meerderheid ‘boers’. En als het al zo nodig is om aan de bovenkant van onze bevolkingspiramide het stemrecht te beperken, waarom dan ook niet aan de onderkant? Hersenen zijn pas volgroeid tussen het 20ste en 25ste jaar.”

Merendeel maakt zich wel degelijk zorgen

Wie zegt dat 75-jarigen de groene transitie niet serieus nemen? “De meesten stemden alleen op de BBB omdat ze de huidige politieke elite beu zijn. Het merendeel maakt, zo laat ander onderzoek zien, zich wel degelijk zorgen omdat oud én jong hun kleinkinderen met een milieuramp dreigen op te zadelen.”

Geen stemrecht, geen vrijwilligerswerk

Om de zaken op scherp te zetten stelt Crijnen in Trouw: “Waarom zouden wij, ouderen, in het geval van stemrechtroof nog het vrijwilligerswerk in standhouden, dat nu in belangrijke mate en meestal onbetaald door ons wordt verricht, dikwijls inclusief de zorg voor het milieu?

Besluiten over verre toekomst

Ook in Trouw schrijft Henk Damminga uit Bedum: “Natuurlijk wordt het stemrecht niet afgepakt, wel stemt het tot nadenken dat een 80-jarige stemt over besluiten over de verre toekomst. In tegenstelling tot (naar het schijnt) de gemiddelde BBB-stemmer werd ik juist na het krijgen van kleinkinderen me meer bewust van het milieu en begon me toen (pas) echt zorgen hierover te maken. Wellicht komen die zorgen ook nadat andere zorgen (financieel, baan, opvoeding) verdwenen. Maken ‘klimaatkniesoren’ zich hier geen zorgen om?”