Gepensioneerden praten niet mee over hún geld

Waarom grof geld betalen om in private equity te mogen investeren, als een belegging in een beursindex hetzelfde oplevert? Daarover geeft Oxford-hoogleraar financiële economie Ludovic Phalippou zijn mening in het FD.

De Britse wetenschapper haalt een voorval aan op een pensioencongres in Amsterdam waar hij een paar jaar geleden sprak. Terwijl hij zijn verhaal afstak, begon een man in de zaal tegen hem te schreeuwen. Een bestuurder van een groot Nederlands pensioenfonds, aldus Phalippou, die niet wil zeggen van welk fonds. ‘Ik kreeg te horen dat ik hier niet zou mogen spreken. En dit voorbeeld staat niet op zich, het gebeurt de hele tijd.’

Twintig jaar bij het verkeerde eind

Dat nota bene de pensioensector vasthoudt aan de lezing van de superrendementen, ligt aan menselijke karaktertrekken als trots, schaamte en ego, zegt Phalippou in het FD. ‘Niemand wil toegeven dat ze het al twintig jaar bij het verkeerde eind hebben.’

Pensioenfonds is alleen tussenpersoon

Wat Phalippou ook soort, is dat een belangrijke partij ontbreekt in de discussie, namelijk de gepensioneerde en de pensioenpremiebetaler. ‘Degene over wiens geld het hier gaat, praat niet mee. Het pensioenfonds is alleen een tussenpersoon. De twee partijen die hier eigenlijk zaken met elkaar doen, zijn het private-equityhuis en de werknemers en gepensioneerden wier vermogen naar private equity gaat’, aldus Phalippou in het FD. ‘Het is hun geld. Maar zij zijn niet in staat de cijfers te begrijpen en missen ook informatie om een afgewogen besluit te nemen.’