Bureaucratie rond laatste zorg
Palliatieve zorg is de laatste zorg die een mens kan krijgen. Maar zelfs daarbij kunnen administratieve hoepels en geldgedreven keuzes volgens de Volkskrant het leven (en de dood) van de patiënt zuur maken. ‘Ga vooral niet dood in december’, zegt een zorgbestuurder.
De Volkskrant publiceert verhaal gaat van de 76-jarige mevrouw Snijders(niet haarechte naam), die thuis zal komen te overlijden, precies op de manier die zij en haar huisarts koste wat het kost wilden vermijden. Haar ongelukkige sterfbed, met veel pijn en benauwdheid en zonder de zorg die ze nodig heeft, is het gevolg van precies de verkeerde omstandigheden die op precies het verkeerde moment samenvallen.
Geldgedreven keuzes
Je zou kunnen zeggen: een geval van botte pech. Je zou ook kunnen zeggen: zelfs de allerlaatste zorg die een mens kan ontvangen, de palliatieve zorg die een hoge kwaliteit van sterven moet garanderen, hangt in Nederland aan elkaar van de administratieve hoepels en geldgedreven keuzes. En die hoepels en keuzes hebben kunnen leiden tot de botte pech die mevrouw Snijders tot op de dag van haar overlijden moest ervaren.
Regionale verschillen
Sander de Hosson, longarts en oprichter van het expertisecentrum voor palliatieve zorg Carend, zegt in de Volkskrant: ‘Er zijn grote regionale verschillen in hoe goed de zorg is geregeld. In regio’s met een sterke thuiszorg zijn er zelden problemen, maar er is weinig uniformiteit. Je moet geluk hebben dat bij jou de zorg beter is dan elders.’
Administratieve hoepels
Wat die administratieve hoepels zijn: 1 Ga op tijd dood; 2 Vind een zorgverlener met een ruim contract; 3 Wees klant bij de juiste zorgverzekeraar; 4 Onderhandel over het aantal uren. Een huisarts zegt in de Volkskrant: ‘Geld is echt superbelangrijk hoor, ik ben niet naïef. Maar kwaliteit van levenseinde is óók superbelangrijk. Palliatieve zorg zou geen onzeker woud van regels moeten zijn, je moet erop kunnen vertrouwen dat je in de laatste dagen van je leven goede zorg krijgt. Daar pleit ik voor.’