Ruim baan voor allen

“De fatbike raakte hem vol in de flank. Een seconde later lag hij in het gras.” In een NRC-column beschrijft Sheila Kamerman hoe een 71-jarige fietser werd aangereden door een 14-jarige jongen met fatbike.

“Jeugdige overmoed. Lekker snel. Zo gaat dat. Over tot de orde van de dag? Nee, dit fietspaddrama staat niet op zichzelf”, aldus de columnist in NRC. “Uit enquêtes blijkt dat veel fietsers zich niet meer veilig voelen op het fietspad. Terecht. Ruim een derde van de verkeersdoden is een fietser. Er scheuren ouderen langs, aangedreven door een batterij. Bezorgers op brommers of speed pedelecs met vierkante koffers claxonneren om ruimte. Jongeren hoeven niet meer te trappen. Ze hebben een elektrische fiets of deelscooter.”

We willen sneller, sneller

We willen vrij baan in het leven en ook op het fietspad, aldus Kamerman in NRC. “We willen snel, sneller, zonder hobbels of beperking. Jouw voordeel is mijn nadeel. Dus duwen ouders hun kinderen in de elektrische bakfiets de weg op om voorrang af te dwingen – een cultuur van onhoffelijkheid waar je makkelijk in mee gaat. Voor je het weet ben je zelf ook aan het mopperen, schelden of onophoudelijk fietsbellen.”

Aanspreken helpt ook

Aanspreken helpt trouwens ook, zo merkt de NRC-columnist op. “Een man in pak riep ‘pannenkoek!’ tegen een verkeersregelaar die hem liet stoppen. „Hij staat hier ook voor úw veiligheid.” „O ja.” Het zijn niet alleen de jochies van 14, maar wij allemaal.