Laat ouderen bij elkaar wonen

In Nederland moeten ouderen zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Hoe voorkom je dat mensen vereenzamen en dat de zorg bezwijkt onder de werkdruk? Door ouderen bij elkaar te laten wonen, zoals in de Amsterdamse Flevoflat, waar één vast team zich inzet voor een hechte gemeenschap.

Zouden de bejaardenhuizen niet al tien jaar geleden zijn afgeschaft, dan zou je volgens een reportage van de Volkskrant zweren dat we er hier met eentje te maken hebben. Het is tegenwoordig een ‘Lang Leven Thuisflat’, een concept dat de vele plagen waarmee de ouderenzorg kampt in één klap probeert op te lossen. Er zijn tot nu toe al twintig van dit soort flats verdeeld in Amsterdam. In 2030 moeten dat er dertig zijn. De Lang Leven Thuisflats staan niet op zichzelf. Rotterdam kent bijvoorbeeld de vergelijkbare Thuisplusflats, Maastricht heeft Residentie Gerlachus, Schiedam kent het Liduinahof.

Drie soorten bewoners

In deze flat van woningcorporatie Ymere, waarvoor alleen 65-plussers in aanmerking komen, wonen drie soorten mensen, legt  de voorzitter van de bewonerscommissie uit in de Volkskrant. ‘Er zijn de ouderen die zorg en aandacht nodig hebben. Dan zijn er de mensen die rustig hun eigen leven leiden. En je hebt mensen zoals ik, die nog veel buiten deur komen, maar zich ook willen inzetten voor de gemeenschap.’

Gemeenschapszin

Gemeenschapszin vormt een belangrijk uitgangspunt van de Lang Leven Thuisflat. Als mensen naar elkaar omkijken, zo is het idee, scheelt dat bij de huisarts een hoop consulten van mensen die niet ziek zijn, maar wel eenzaam. Thuiszorg is minder nodig als een flatgenoot het eten klaarzet. Maar ook: de mensen die echt zorg nodig hebben, zijn eerder in beeld.

Dicht bij elkaar

Een van de betrokken zorgbestuurders zegt in de Volkskrant:  ‘We moeten het bejaardenhuis van de jaren zeventig niet romantiseren. Bewoners hadden weinig autonomie, zorg was de oplossing voor alles. ‘Maar er zaten ook aspecten aan die we nu weer goed kunnen gebruiken.’ Het idee bijvoorbeeld dat veel ouderen graag dicht bij elkaar wonen om er samen iets van te maken.

 Betere zorg

De Lang Leven Thuisflat leidt tot betere zorg, constateert een zorgbestuurder in de Volkskrant , omdat een vast flatteam de bewoners kent. Tot minder eenzaamheid, tot meer gemeenschapszin en tot tevredener zorgmedewerkers die ‘niet meer de ren-je-rotshow door de stad hoeven te fietsen, waarbij ze elke keer als ze een deur achter zich dichttrekken maar moeten hopen dat het goed gaat met de cliënt die ze achterlaten’.

Elke flat eigen aanpak

Elke flat krijgt z’n eigen aanpak, maar het belangrijkste principe blijft hetzelfde: één zorgpartij wordt verantwoordelijk voor zo veel mogelijk zorg in de flat en probeert er samen met de bewoners en welzijnswerkers de gemeenschapszin te vergroten.