Ouderenpopulatie divers, wensen niet gelijk

Ouderen wonen steeds langer thuis, maar is hun buurt wel leeftijdsvriendelijk? Warsha Jagroep van Erasmus School of Health Policy & Management bevroeg voor haar proefschrift Surinaamse ouderen over hun buurt. Die sluit lang niet altijd aan op hun behoeften, zo laat haar onderzoek zien. Dat terwijl Surinaamse ouderen gemiddeld minder bewegen en vaker kampen met chronische ziekten.

Andere behoeften

“De Surinaamse ouderen zijn een van de grootste groep met een migratieachtergrond in Nederland, maar worden vaak over één kam geschoren als autochtone ouderen. Ik snap dat deels wel, omdat zij bijvoorbeeld niet dezelfde taalbarrière hebben als Marokkaanse of Turkse ouderen. Toch laat mijn onderzoek zien dat Surinaamse ouderen andere behoeften hebben, bijvoorbeeld als het gaat om sociale en fysieke activiteiten. Tegelijk zie je dat chronische ziekten, zoals Diabetes II, vaker voorkomen bij deze groep en dat zij minder bewegen. Een spinningklasje spreekt Surinaamse ouderen niet altijd aan, maar traditionele dans lopen ze wel warm voor.”

Voorzieningen als buffer

Wat ziet Warsha Jagroep als de belangrijkste les van haar onderzoek?“De ouderenpopulatie wordt steeds meer divers en ik denk dat we daar meer oog voor moeten hebben. De wensen van verschillende ouderenpopulaties zijn niet gelijk, terwijl de voorzieningen in de buurt erg belangrijk zijn voor het welzijn. Ook zie je dat naarmate er meer voorzieningen zijn, dit als een soort buffer fungeert. Dus als je een sterk sociaal netwerk hebt, is het misschien minder erg dat er geen toko is in de buurt. Het is in het leven vaak zo dat je niet alles kan krijgen wat je zou willen.”