Opa en oma’s laatste maanden in beeld
De grootouders van fotograaf Amy Opstal (27) belandden in een verzorgingshuis. In 2023 legde ze de maanden vast die hun laatste bleken te worden. Opa overleed in november en oma in januari, maar hun fotograaf rouwde al wat langer, aldus NRC in de tekst bij de fotoserie.
Er zat nog scherpte in de blik van haar grootouders toen documentaire fotograaf Amy Opstal (27) hen halverwege 2023 in hun Brabantse verzorgingshuis begon te portretteren. Haar oma keek zelfs met sprekende ogen de camera in. Opa keek langs de lens, maar ook zijn blik rustte nog op iets dat er echt was.
In de war met twee kamers
In 2020, twee jaar voor hun diamanten huwelijk, belandden ze in het verzorgingshuis. Diagnose dementie. Ze kregen elk een kamer toebedeeld, zouden elkaars buren worden, maar opa sleepte al op dag één zijn deken en matras haar kamer in, beschrijft NRC. Zo zou het blijven ook. In het ene appartement sliepen ze en in het andere woonden ze. Al raakten ze er zelf van in de war. “Dit gelóóf je niet”, riepen ze uit, “hebben ze de kasten gewoon wéér verplaatst!”
Onaangeroerde boterhammen
Ze gingen snel achteruit, merkte Amy in 2023. Haar moeder en twee tantes die hen bijna dagelijks opzochten zeiden het ook. Amy, die haar documentairefotografie combineert met een baan als medisch fotograaf in een ziekenhuis, nam de camera ter hand. Ze legde de maanden vast die de laatste van haar grootouders bleken te worden. Haar oma had vroeger een ‘vol gezicht’ en een ‘volle borstpartij, maar met de maanden verging de eetlust haar. Opa at ook minder. Amy fotografeerde hun magerte en de onaangeroerde bruine boterhammen.
Bezorgde begeleiders
Ook fotografeerde zij de wonden in opa’s gezicht nadat hij weer eens ’s nachts aan het dwalen was geslagen, aldus NRC: hij kwam ten val en bevond zich plots tussen de poten van de zware, eikenhouten tafel. Zijn ogen, zag Amy door de lens, keken inmiddels naar niets. Door de camera zag ze ook haar zwoegende moeder. Haar zussen en zij waren de bezorgde begeleiders geworden van de twee mensen die hen hadden grootgebracht.