Geef gemeenten geweldige regisseurs

Als het deze maand gesloten Aanvullend Zorg- en Welzijnsakkoord wordt doorgevoerd, is er voor meer mensen in de herfst van hun leven de liefde die ze nodig hebben, schrijft Marcia Luyten in haar column in de Volkskrant: Administratieve last (nu tot 50 procent) moet fors omlaag. Slimme apparaten – lovebaby van ex-minister Fleur Agema – maken ruimte voor de mens.

Begroting vol holle getallen

Het geeft volgens de Volkskrant-columnist hoop dat de hele sector het akkoord ondertekende: ziekenhuizen, huisartsen, wijkteams, verpleeghuizen en welzijnsorganisaties zeggen zo een nieuwe koers te willen varen. Maar zonder stevige basis onder de gemeenten is het kansloos, aldus Luyten: Het begrotingsravijn dat gemeenten wacht in 2026, tekent het beeld voor de hele zorg: een begroting vol holle getallen.

Allereerst bij mensen thuis

De zorg van de toekomst zit niet in fabrieksinstellingen, zoals een door de columnist in de Volkskrant beschreven verpleeghuis (‘een machinerie die de 83-jarige opslokte. Wie ze is, werd vergeten en was van geen belang. Functionele zorg kwam van teammanagers, zorgcoördinators, verpleegkundigen, verpleeghuisartsen, fysio’s en een cultuurcoördinator’). “Zorg komt allereerst bij mensen thuis, of in kleinschalige huizen met aandacht en nabijheid. En preventie – tot nu armzalig stiefkind – wordt het cruciale voorportaal. Het liefst blijven we met professionele ondersteuning zelfstandig tot we dood neervallen.”

Ruimte in de portemonnee

Daarvoor zijn gemeenten allesbepalend, aldus Luyten: Van valpreventie in de badkamer tot buurtbuurthuizen die de eenzaamheid breken. “Maak het akkoord dus wél uitvoerbaar; geef gemeenten geweldige regisseurs en ruimte in de portemonnee. Laten we niet alleen infusen aanleggen en bedden verschonen, maar in elke schakel met liefde ook voor de ziel zorgen.”