Voor doorstroming nu nog niets te bieden

Bij het tekort aan geschikte eengezinswoningen wordt vaak met een schuin oog gekeken naar 60-plussers die (te) ruim behuisd zijn. Met enige maatschappelijke verdieping in hun leefsituatie kunnen we ervoor zorgen dat meer van hen verkassen. Dat schrijven Anne Hezemans (Bureauvijftig) Marlous Dulos (Floreer vastgoed) in de Volkskrant.

De voornaamste reden voor het gebrek aan doorstroming: er is geen aanbod van woningen in de eigen, vertrouwde buurt, met kennissen, vrienden en mantelzorgers in de directe nabijheid. “Er worden nu gebouwen gebouwd of getransformeerd zonder écht rekening te houden met de behoeften van de toekomstige, oudere bewoners. Men gaat pas nadenken als het gebouw er al is. Veel verder dan drempelloos bouwen reikt de visie vaak niet. Laten we dus letterlijk en figuurlijk drempels wegnemen door ons eens echt te verdiepen in de nieuwe generatie oudere bewoners.”

Met ouderen aan tafel

De huizenmarkt komt pas in beweging, zo schrijven Hezemans en Dulos in de Volkskrant, als we bereid zijn met ouderen aan tafel te gaan zitten om te kijken wat ze nodig hebben, waar ze bang voor zijn en waar ze naar uitkijken. “Wanneer we meer woningen mét hen bedenken, ontstaat er vanzelf meer ruimte voor jonge gezinnen.”

Doelgroep begrijpen

Kortom, ontwikkelaars, gemeenten, vastgoedbeleggers en investeerders, aldus Hezemans en Dulos in de Volkskrant: durf de doelgroep te begrijpen en voor specifieke segmenten in de oudere doelgroep te gaan ontwikkelen. “Desnoods voor wellicht wat minder of ander rendement. Of als je daarvoor anders moet gaan samenwerken met woningbouwcorporaties of ouderenzorginstellingen.”