Eenzame ouderen, jongeren zonder woning

Amsterdam vormde volgens Het Parool de inspiratiebron voor de nieuwe roman van schrijfster Marente de Moor. De bandagist gaat over het stille leed van eenzame ouderen die nauwelijks meer buiten komen en jongeren die maar geen eigen woning kunnen vinden. ‘Het zijn, denk ik, de twee grootste en meest actuele problemen waar Amsterdam mee te maken heeft.’

Hoofdpersoon Joost is een twintiger die werkzaam is als bandagist, schrijft Het Parool: hij legt onder meer drukverbanden aan bij ouderen die hun huis nauwelijks nog uitkomen, omdat ze zo slecht ter been zijn. Hij ziet akelige dingen: ouderen met nare wonden of zelfs afgestorven tenen, ouderen die in de war zijn, eenzaam in hun vaak royale woningen waar ze langzaam dichtslibben. Het wrange is dat die ouderen soms in heel grote huizen wonen, terwijl jonge mensen zoals Joost geen eigen huis kunnen vinden en zo eigenlijk niet op eigen benen kunnen gaan staan. Het leven blijft als het ware op pauze staan, terwijl ze wachten totdat ze een volgende stap kunnen zetten.

Onbewustzijn

Ouderen in te grote huizen die nauwelijks nog kunnen lopen, jongeren die vanwege woningnood niet op eigen benen kunnen staan – ook metaforisch gezien kwam alles prachtig bij elkaar, aldus Het Parool. “Wat me trof, is dat beide groepen zich in een staat van een zeker onbewustzijn bevinden. De jongeren zijn haastig, altijd online, hebben weinig door van wat er zich achter die gevels afspeelt en vluchten geregeld in geestverruimende middelen, zoals mijn hoofdpersoon ook zijn benarde situatie ontvlucht door de verdoving te zoeken. Dat staat tegenover de mensen met wie hij werkt, die vaak dementie hebben en wanen ervaren. Het laat zien hoe relatief je beleving van de werkelijkheid eigenlijk is.” Dat alles maakt volgens Het Parool De bandagist (Prometheus, €24,99) tot een actuele, knappe en zorgvuldig gecomponeerde roman vol spiegelingen en verbanden – letterlijk en figuurlijk.