Vroeg beginnen met stimuleren dienstbaarheid

Straks is veilig en betekenisvol ouder worden er niet meer bij, waarschuwen de hoogleraren Tinie Kardol en Jos Schols in Trouw.

Twee vraagstukken verdienen aandacht, aldus Kardol (emeritus hoogleraar vergrijzingsvraagstukken) en Schols (hoogleraar ouderengeneeskunde). Ten eerste: hoe beïnvloed je dat de levensfase ouderdom zo lang mogelijk in goede gezondheid wordt doorgebracht? En ten tweede: hoe bevorder je dat er een dienstbare samenleving komt die in belangrijke mate bijdraagt aan de ondersteuning van zorgbehoevenden?

Noodzaak van gezelschap

In het Nationaal Preventie Akkoord en het Gezond Anders Leven Akkoord voeren de kwaliteit van voeding, het belang van bewegen en de risico’s van genotmiddelen voor met name jongeren de boventoon. “Echter veel meer aandacht is nodig voor de noodzaak van gezelschap, het blijven prikkelen van de hersenen en het – ondanks beperkingen – een rol blijven spelen in de samenleving. Kortom: onderwerpen die vooral voor ouderen belangrijk zijn”, schrijven beide wetenschappers in Trouw.

Studiepunten maatschappelijke taken

Hoe dienstbaarheid te stimuleren? Dat kan niet vroeg genoeg beginnen, zo merken Kardol en Schols op. “Naast de belangrijke rol van opvoeders zal in het basis- en voortgezet onderwijs praktiserende dienstbaarheid onderdeel moeten worden van het curriculum. Het mbo, hbo en universiteiten zouden studiepunten kunnen toekennen aan studenten die maatschappelijke taken verrichten.”

Arbeidstijd bijna-gepensioneerden

Vanwege een omvangrijk tekort aan arbeidspotentieel lijkt het tij allesbehalve gunstig om faciliteiten als ouderschapsverlof uit te breiden met dienstbaarheidsverlof. Maar kleinschalige experimenten waarbij bijna gepensioneerde werknemers zonder ervaring in vrijwilligerswerk, 10 procent van hun arbeidstijd in konden zetten voor vrijwilligerswerk, met doorbetaling van loon, laten hoopgevende resultaten zien.

 

Sociale structuur

 

Verder is veel meer samenwerking vereist tussen sociale ondersteuners en de zorg, die meer oog moet krijgen voor het krachtenveld in buurten en wijken,aldus Kardol en Schols in Trouw. “We zullen een sociale structuur moeten bouwen waarin ook kwetsbare mensen veilig en betekenisvol oud kunnen worden.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vroeg beginnen met stimuleren dienstbaarheid

 

Straks is veilig en betekenisvol ouder worden er niet meer bij, waarschuwen de hoogleraren Tinie Kardol en Jos Schols in Trouw.

 

Twee vraagstukken verdienen aandacht, aldus Kardol (emeritus hoogleraar vergrijzingsvraagstukken) en Schols (hoogleraar ouderengeneeskunde). Ten eerste: hoe beïnvloed je dat de levensfase ouderdom zo lang mogelijk in goede gezondheid wordt doorgebracht? En ten tweede: hoe bevorder je dat er een dienstbare samenleving komt die in belangrijke mate bijdraagt aan de ondersteuning van zorgbehoevenden?

 

Noodzaak van gezelschap

 

In het Nationaal Preventie Akkoord en het Gezond Anders Leven Akkoord voeren de kwaliteit van voeding, het belang van bewegen en de risico’s van genotmiddelen voor met name jongeren de boventoon. “Echter veel meer aandacht is nodig voor de noodzaak van gezelschap, het blijven prikkelen van de hersenen en het – ondanks beperkingen – een rol blijven spelen in de samenleving. Kortom: onderwerpen die vooral voor ouderen belangrijk zijn”, schrijven beide wetenschappers in Trouw.

 

Studiepunten maatschappelijke taken

 

Hoe dienstbaarheid te stimuleren? Dat kan niet vroeg genoeg beginnen, zo merken Kardol en Schols op. “Naast de belangrijke rol van opvoeders zal in het basis- en voortgezet onderwijs praktiserende dienstbaarheid onderdeel moeten worden van het curriculum. Het mbo, hbo en universiteiten zouden studiepunten kunnen toekennen aan studenten die maatschappelijke taken verrichten.”

 

Arbeidstijd bijna-gepensioneerden

 

Vanwege een omvangrijk tekort aan arbeidspotentieel lijkt het tij allesbehalve gunstig om faciliteiten als ouderschapsverlof uit te breiden met dienstbaarheidsverlof. Maar kleinschalige experimenten waarbij bijna gepensioneerde werknemers zonder ervaring in vrijwilligerswerk, 10 procent van hun arbeidstijd in konden zetten voor vrijwilligerswerk, met doorbetaling van loon, laten hoopgevende resultaten zien.

 

Sociale structuur

 

Verder is veel meer samenwerking vereist tussen sociale ondersteuners en de zorg, die meer oog moet krijgen voor het krachtenveld in buurten en wijken,aldus Kardol en Schols in Trouw. “We zullen een sociale structuur moeten bouwen waarin ook kwetsbare mensen veilig en betekenisvol oud kunnen worden.”