Leeftijdsdiscriminatie vaker dan we denken

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert leeftijdsdiscriminatie (in het Engels ageism) als het uitsluiten van een groep in een combinatie van stereotypen (wat we denken), vooroordelen (wat we voelen) en discriminatie (hoe we handelen) op basis van leeftijd. En dat komt vaker voor dan we denken, schrijft Ankie Hoefnagels (lector aan Zuyd Hogeschool) in de Limburger: Volgens een recent WHO rapport heeft één op de twee mensen een matige tot sterke neiging tot leeftijdsdiscriminatie, vooral richting ouderen. “Dat lijkt misschien onschuldig, maar is het niet.”

Innovatief lesmateriaal

Hoefnagels beschrijft in de Limburger hoe ze erover sprak met Iris van Venrooij, netwerkcoördinator ‘Age & Ageing’ bij Fontys Hogeschool. Zij s opgeleid als psycholoog en werd gegrepen door dit thema omdat ze vaak ziet dat oudere mensen buitenspel gezet worden, doordat er stereotyperend over hen gesproken wordt. Venrooij ontwikkelt bij Fontys innovatief lesmateriaal dat studenten en docenten bewust maakt van veroudering en vooroordelen daarover – niet alleen binnen zorgopleidingen, maar ook bij sociaal werk, human resource management en economische studies.

Subtiel weggezet

Hoefnagels wijst in de Limburger op het gebruik van ‘boomer’ als scheldwoord of het uitlachen van iemand die worstelt met een nieuwe app. “Of denk aan het betuttelend toespreken van ouderen in zorginstellingen met verkleinwoordjes en op luide en hoge toon. Het lijkt onschuldig, maar het zet mensen op subtiele wijze weg als ‘anders’, of ‘minder’.

Wat is het belangrijkste advies van Iris Venrooij? Zorg er binnen jouw organisatie voor dat generaties elkaar ontmoeten. Dat ze samenwerken, praten en ervaringen uitwisselen – dat is dé manier om vooroordelen af te breken en begrip op te bouwen. En wees je bewust van de eigen vooroordelen die je hebt op basis van leeftijd. Want uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: een samenleving waarin iedereen meetelt, of je nu 18 bent of 80.