Gepensioneerd doe je minder op je ruggenmerg

De tweelingzussen Annemieke en Willeke Kwakkel, (67, hun meisjesnaam),  hielden zich beiden bezig met ouderdomsziekten. De één als psychiater, de ander als neuropatholoog.  Zodra ze beginnen te praten moet je opletten wie de zin begint en wie hem afmaakt aldus NRC, dat deze zomer broers en zussen interviewt in hetzelfde vak. De één, Willeke van Zelst, is ouderenpsychiater. De ander, Annemieke Rozemuller, is neuropatholoog.

Willeke werd hoofdopleider psychiatrie en ouderenpsychiater in het UMC Groningen, Annemieke werd hoogleraar pathologie van neurodegeneratieve ziekten – afbraakziekten van de hersenen – aan het Amsterdam UMC. De ziekten die de één als psychiater vaststelde in de spreekkamer, zag de ander in flinterdunne plakjes hersenweefsel onder de microscoop. En wat vaak gebeurde: Annemieke zag in weefsel van overleden patiënten dat ze aan een ándere ziekte hadden geleden dan bij leven was gediagnosticeerd.

Grote behoefte elkaar te spreken

Elke avond bellen ze. Eerst praten ze over man en kinderen, kort. Daarna gaat het over werk, ook nu ze (bijna) met pensioen zijn. En als ze ophangen, zeggen ze, is er precies drie kwartier voorbij. “Als je zo ver uit elkaar woont, moet je het van de telefoon hebben. De behoefte elkaar te spreken is heel groot. Dat schijnen meer tweelingen te hebben.”

Zou het begonnen zijn?

En letten ze op elkaar, vraagt NRC. Willeke: “Als ze wat vergeet, dan denk ik: zou het begonnen zijn?” Annemieke: “Ik kan me wel voorstellen, als je met pensioen bent, alle dingen die je op je ruggenmerg doet, alle makkelijke patronen die als vanzelf gaan, dat dat minder wordt.” Willeke: “We zijn geen drukke moedertjes meer met drie kinderen, iedereen naar school, hup door met de auto, koken met een peuter aan elk been. Dat was ruggenmergwerk.”

Dit vak blijft altijd

Waarom ze zo geïnteresseerd zijn in ouderdomsziekten? Willeke: “De interesse was er altijd al. En in onze tijd, begin jaren tachtig, crisis – er was maar voor één op de veertig artsen een baan. Dus kies je iets wat altijd blijft: ouderen en veroudering.”

Depressie

Wat is de meest voorkomende klacht bij ouderen? Willeke zegt in NRC: “Depressie toch wel. Soms sec en op zichzelf staand. Soms als bijverschijnsel van een neurologische ziekte.” Annemieke: “Bij parkinson komt veel depressie voor. Daar begint het soms mee. Of bij obstipatie dus en dan door naar boven, naar het hersengebied dat depressie veroorzaakt. Het prins Claus-verhaal.”