Buurtbankjes populair in Frankrijk

Voor veel Franse ouderen spelen openbare bankjes een sociale rol. Ze stellen hen in staat ‘niet opgesloten te blijven binnen vier muren. Harriëtte Smit,landelijk jeugdwerkadviseur binnen de Franse Uneprefkerken, schrijft erover in her Friesch Dagblad.

“Als ik het dorp binnenrijd, kom ik de bankhangende oudjes als eerste tegen. Ze kennen me ondertussen en zwaaien enthousiast met hun stok.” “Hier wordt het dorpsleven aanschouwd, gewaardeerd, bekritiseerd en gedeeld. De meeste mannen die er zitten zijn weduwnaar of alleenstaand. De bank verbindt en heft de eenzaamheid in hun dagelijks leven even op.” “Als oudjes praten ze vooral over hun herinneringen aan de goede oude tijd. Door hier te komen nemen ze tijdelijk afstand van hun soms eenzame leven thuis.”

Gezelligheid en ontmoeting

De parkbank winst de laatste decennia weer aan populariteit, schrijft Smit in het Friesch Dagblad: het stimuleert gezelligheid en ontmoeting tussen de burgers. Eenzaamheid is een groot probleem onder Franse ouderen. Een eenvoudig bankje kan veel betekenen, zo blijkt.

Elk mens een verhaal

Als zendingswerker maakt Smit dankbaar gebruik van de bankjes: Ze staan als zichtbare ankers in het Franse straatbeeld. Het zijn unieke plekken van spontane ontmoetingen. Een gesprek komt makkelijker op gang dan elders. Samen plaatsnemen op de bank versterkt het ‘wij’-gevoel. En dan blijkt, als je even tijd maakt, dat elk mens een verhaal te vertellen heeft. De ander zien is een goede remedie tegen eenzaamheid. Buurtbankjes en hangplekken voor ouderen doen er toe.