Expertisecentrum Euthanasie als vangnet

Steven Pleiter was vanaf de oprichting in 2012 bij het Expertisecentrum Euthanasie (voorheen Levenseindekliniek) betrokken. Op 1 oktober gaat hij met pensioen.

In een afscheidsinterview in Medisch Contact zegt hij: ‘Het werk dat wij doen wordt door veel mensen gezien als ernstig en somber. Maar het tegendeel is waar: het geeft ontzettend veel voldoening, omdat we iedere keer weer merken dat we mensen verlossen uit hun uiterste nood, uit hun ondraaglijke lijden. Dat maakt het ook mogelijk om dit werk langdurig te doen.’

Complexe gevallen

Bestaat niet het gevaar dat steeds meer artsen tegen patiënten met een doodswens zullen zeggen: bel maar met het Expertisecentrum, daar heeft men kennis en ervaring? Pleiter: ‘Als dat gebeurt dan pakt een van onze medisch managers – ook artsen – de telefoon en gaat met de bewuste arts in gesprek. Wij zijn namelijk een vangnet. Niet-complexe gevallen horen niet bij ons, maar het lukt niet goed om dat bij te sturen.’

Veranderende huisartspraktijk

Mogelijke oorzaak is de veranderende huisartspraktijk, zegt de vertrekkende bestuurder in Medisch Contact: je ziet als patiënt niet altijd dezelfde huisarts, en dat maakt het contact minder vertrouwelijk en persoonlijk. ‘Verder kost het gesprek over euthanasie veel tijd, en niet al die tijd wordt vergoed.’

Zo doen wij dat

Of Pleiter zich weleens stoort aan het internationale imago van het Expertisecentrum?  ‘Nee. Dit hoort bij onze cultuur: zo doen wij dat. We hebben talrijke journalisten over de vloer gehad. Bij hen lijkt er aanvankelijk vaak begrip, maar aan het eind komen dan toch weer de vragen waaruit blijkt dat ze dit een eigenaardig land vinden. Ik twijfel echter nooit aan ons gelijk en onze manier van werken.’