Doorbehandelen: ja of nee?

Op de intensive cares van ziekenhuizen wordt elke dag besloten over doorgaan of stoppen met behandelen, over leven en dood. Aranka Akkermans onderzocht hoe dokters en naasten van patiënten over die moeilijke beslissing praten. En wat er beter kan. Het Parool sprak met haar.

Aranka Akkermans deed in Amsterdam UMC onderzoek naar hoe de medische communicatie verloopt en hoe die beter kan. Aan haar onderzoek werkten 71 artsen en de naasten van 36 patiënten mee. Akkermans is erop gepromoveerd aan de Universiteit van Amsterdam.

Band opbouwen

Artsen zijn zich ervan bewust dat hun aanpak beter kan, Akkermans geeft aanbevelingen, aldus Het Parool. “Bereid het gesprek vooraf voor. Begin direct met het leren kennen van die naasten, bouw een band met ze op. Zijn er al beslissingen genomen en weet iedereen daarvan? Artsen moeten steeds opnieuw nagaan wat de verwachtingen en behoeften van de naasten zijn, want die kunnen in de loop van het proces ook nog veranderen.”

Jargon vermijden

De belangrijkste aanbeveling die Akkermans deze artsen volgens Het Parool geeft, is een ‘gesprek op maat’ aan te gaan. Vraag de naasten of ze wel of niet betrokken willen worden bij de besluitvorming; sommige mensen vinden het juist akelig om verantwoordelijkheid te dragen voor medische beslissingen. Neem de tijd om naar ze te luisteren. Stimuleer de naasten om vragen te stellen en neem de tijd om die vragen te beantwoorden. Vermijd waar mogelijk moeilijke medische woorden.

Lijstje met vragen

Omdat iedereen in deze situatie terecht kan komen, wil Akkermans ook naasten tips geven, aldus Het Parool. “Bereid het gesprek voor om niet te zeer overdonderd te worden. Maak zo nodig een lijstje met vragen, wensen, behoeftes en voorkeuren. Bepaal vooraf met elkaar wat je wil bespreken, dan kun je tijdens het gesprek met de arts in de gaten houden of al die punten worden behandeld. En neem de tijd en de ruimte in zo’n gesprek. De ervaring leert dat artsen dat uitstekend vinden.”