Geef mantelzorgers een rol in het ziekenhuis

Zorgprofessionals moeten familie van patiënten serieus nemen, schrijft Mieke Degenaar in NRC.  Zij is auteur van “Een bron van zorg. Compassievolle zorg in familieverband. Erkenning voor mantelzorgers en professionals”,  dat dit najaar verschijnt.

“Persoonlijk vind ik het bedroevend dat het tekort aan medewerkers de motivatie van ziekenhuizen is voor de proeven met mantelzorg, in plaats van een gezamenlijk doel: menslievende, relationele en optimale zorg.  Mantelzorgers die kunnen bijdragen aan de intramurale zorg voelen zich erkend.”

Van elkaar leren

Degeneaar schrijft in NRC een groot voorstander te zijn van het betrekken van familie bij intensieve of langdurige zorgprocessen. “Dat vraagt daadwerkelijke interesse in de relaties tussen patiënt en familie en hun leefomstandigheden. Professionals hebben lef nodig om te laten, om lastige of confronterende vragen te stellen, om te experimenteren, of te leren van deskundige mantelzorgers die kunnen lezen en schrijven met een patiënt. Net zoals mantelzorgers kunnen leren van de kennis en ervaring van gespecialiseerde professionals.”

Zoeken naar de beste weg

Voorwaarden zijn het open bespreken van verwachtingen, behoeften, mogelijkheden en beperkingen en het gelijkwaardig, gezamenlijk zoeken naar de beste weg, aldus Degenaar in NRC. “Mantelzorgers moeten een plek krijgen in intakes, protocollen en consulten en niet te vergeten in de missie en visie van instellingen en samenwerkingsverbanden. Mantelzorgers verwelkomen in het ziekenhuis, verpleeghuis of thuis vraagt constante afstemming, instructie of begeleiding, maar biedt kansen op zinvolle zorg.”