Als je zelf niet je financiën kunt regelen

Wat moeten ouderen als hun partner overlijdt die altijd de financiën beheerde? En hoe help je ze als ze schulden hebben omdat ze niet zo goed met geld zijn en hun kinderen ook niet? Dan zijn er de vrijwilligers van de stichting Fibon aan wie ze hun portemonnee afstaan, schrijft de Gelderlander. Ben Wielakker (82) uit Molenhoek en Harm Landman (86) uit Nijmegen doen het werk al 25 jaar. Tijdens het jaarlijkse feestje voor alle vrijwilligers kregen zij van de gemeente de Waalbrugspeld.

De Fibon is bestemd voor inwoners in de regio Nijmegen boven de 50 jaar, die zelf niet de financiën kunnen regelen. De Fibon, afkorting voor stichting Financieel beheer ouderen Nijmegen, werd in 1989 opgericht op initiatief van diverse welzijnsorganisaties en de gemeente Nijmegen. “Vaak overlijdt de partner die altijd de administratie en de financiën heeft gedaan en de achterblijver weet niet wat er moet gebeuren”, vertelt John Peters, voorzitter van de stichting, in de Gelderlander.  “Meteen daarna komen de schulden. Veel mensen schamen zich om hulp in te roepen. Bij ons kunnen ze wel terecht, omdat we geen bekenden van ze zijn.” Inmiddels zijn ook de gemeenten Wijchen, Heumen en Druten aangesloten, de meesten van de 145 klanten komen uit Nijmegen.

Binnen 18 maanden schuldenvrij

Mensen die een beroep doen op de Fibon, moeten wel akkoord gaan met schuldhulpverlening. Die klant moet dan binnen achttien maanden schuldenvrij zijn. “Wij gaan naar de schuldeisers toe en overleggen hoe ze terugbetaald kunnen worden. Vaak krijgen ze een groot deel van de schuld niet vergoed en moeten ze akkoord gaan met een deel”, noteert de Gelderlander in een gesprek met de twee zilveren  vrijwilligers.

Mee boodschappen doen

Ouderen die met de Fibon in zee gaan, hebben zelf geen zeggenschap meer over hun financiën. Ben, Harm en 36 andere vrijwilligers bepalen vanaf dan waar ze hun geld aan mogen uitgeven. Totdat ze schuldenvrij zijn. “We gaan met sommige mensen mee boodschappen doen of meubels kopen. Zo kunnen ze langer zelfstandig blijven wonen.” Alle begeleiders zijn ouder dan 60. “We hebben wel eens mannen van 35 gehad maar dat werkte niet. Klanten denken dan: moet dat broekie mij helpen?”