Blijven glimlachen, met hart vol droefenis

In de serie interviews met 100-jarigen in de Volkskrant vertelt Joost Bommeljé, erudiet uitgever en boekhandelaar, hoe hij met een mengeling van verbazing en teleurstelling het nieuws volgt.

‘De wereld is momenteel één ellendige kwestie. Er zijn nu wel weer heel veel oorlogen tegelijk. Bovendien is het begin van de neergang van het Westen duidelijk ingezet, het zal een toontje lager moeten gaan zingen. China is al jaren druk bezig de rol van economisch, militair en misschien wel cultureel centrum van de wereld over te nemen van het Westen. Het land zit overal, bezit zelfs Europese havens, zoals die van Piraeus in Griekenland. Verontrustend is dat de vrijheid zoals wij die kennen, niet erg leeft in China.’

Anderzijds is Bommeljé ook weer optimistisch, zegt hij in de Volkskrant, als hij ziet  ‘hoe bewoners van dit woonzorgcentrum worden verzorgd door een prachtig team van toegewijde zorgmedewerkers uit alle delen van de wereld. Ik zeg: Panta rhei, ouden menei, alles stroomt, niets blijft. Maar ook: toujours sourire, le coeur douloureux – altijd blijven glimlachen, met een hart vol droefenis.’