Hoeveel aan mantelzorgers overlaten?

Hoe kijk jij naar mantelzorg of hoe ervaar je het om mantelzorger te zijn? Hoever strekt je taak zich uit? Die vraag legt het FD aan de lezers voor aan het slot van het verslag van een gesprek tussen zorgbestuurder Liesbeth Hoogendijk en blogger Anke van Beckhoven, beiden mantelzorger: Moeten er meer verpleegbedden komen of zijn er meer mantelzorgers nodig in ‘zorgzame buurten’? Wat mogen we eigenlijk van de overheid verwachten?

Volgens Van Beckhoven klopt het niet als de Actizen van deze wereld (Actiz is een branchevereniging van zorgorganisaties) zeggen dat de mantelzorger méér moet doen. “Dan heb je eerst het systeem kapotgemaakt door hoge regeldruk en slecht werkgeverschap en dan wentel je de zorg af op mantelzorgers.” Hoogendijk zegt in het FD: “Maar het is ook een gegeven dat er veel meer ouderen komen. Dat die werknemers echt niet allemaal ineens binnen komen lopen in de zorg. En dat er geen bedden bij komen.”

Nooit meer zorgeloos

Zorgmedewerkers zijn enorm betrokken, maar toch zou volgens Hoogendijk de vraag moeten zijn: wat deed de mantelzorger al en wat kan en wil hij of zij blijven doen? Er is nog een lange weg te gaan hoor …” Van Beckhoven vertelt in het FD vanuit haar ervaring dat de zorg over de schutting wordt gegooid. “Er wordt instrumenteel gedacht over mij als mantelzorger. Er is geen mindset in de sector waaruit blijkt dat mensen zich kunnen verplaatsen in de mantelzorger. Ik denk dat men geen idee heeft wat intensieve zorg met je doet. Het verandert je. Je bent nooit meer zorgeloos.”

Reuzenstappen nodig

“We hebben in de zorg met verschillende wetten te maken en die zitten elkaar soms flink in de weg”, aldus Hoogendijk in het FD. “Er wordt meer dan vroeger samengewerkt. Maar het zijn babystapjes, terwijl we reuzenstappen nodig hebben.”