Zorg voor zieke ouderen wordt hete aardappel

Grote vraag is volgens een commentaar van NRC: wie is verantwoordelijk voor de zorg voor een chronisch zieke of oudere? Is dat de overheid, ofwel wij allemaal voor elk individu, via de belastingen en premies? Steeds minder kennelijk, als je ziet hoe weinig plekken er in verpleeghuizen zijn en weet dat er mondjesmaat nieuwe bijkomen.

“Is dat de thuiszorg, die deels door de zorgverzekeraar en deels door de gemeente wordt betaald? Zeker – maar met de lage lonen in die sector en het afnemend animo om er te werken, kan de thuiszorg ook niet alles aan.”

Familieleden meer doen?

Of zijn de familie en vrienden van de patiënt verantwoordelijk? Slechts 16 procent van de kinderen in Nederland vindt dat ze een zieke ouder langdurig moet verzorgen of zelfs in huis nemen, bleek uit een Europa-brede enquête vorig jaar. Maar rijksoverheid, gemeenten, zorgverzekeraars en de verpleeghuissector vinden wel degelijk dat familieleden meer zullen moeten doen dan nu. De groeiende groep thuiswonende hulpbehoevende ouderen wordt als een hete aardappel doorgegeven, constateert NRC.

Sandwich Generation

Toch zijn er vijf miljoen mensen die regelmatig onbetaald zorgen voor een zieke. Van het gras maaien tot koken of lakens verschonen. Velen werken daarnaast en 400.000 werknemers combineren hun werk zelfs met ‘intensieve’ mantelzorg (minimaal 8 uur in de week; gemiddeld 21 uur). Vaak hebben ze ook kinderen of partners. Deze groep – tussen 40 en 60 jaar oud – heet in de Verenigde Staten de Sandwich Generation. Elke vergrijzende samenleving is ermee bekend.

Collectieve verantwoordelijkheid

De overheid zou extra verlofeisen moeten opleggen aan werkgevers, ook zou ze hen daarbij volgens NRC financieel moeten helpen. “In CAO’s kunnen ook ruimere zorgverloven worden afgesproken. Want het is en blijft een collectieve verantwoordelijkheid, ook al wordt de zorg zelf minder door verpleeghuizen en thuiszorg geleverd.”