Vaandeldrager van kwetsbare ouderen

“Nooit had ik gedacht dat ik op mijn 88ste nog eens een brief naar de krant zou sturen”, schrijft Ans Rademakers uit Tilburg in het Brabants Dagblad.

“Ik ben ouder geworden, ik loop slechter, mijn gezondheid gaat achteruit, maar mijn wekelijkse hulp wordt gehalveerd. Ik zou bezwaar kunnen aantekenen, maar dat betekent dat de hulp acuut stopgezet wordt totdat er een nieuwe toewijzing is. Dat wil ik natuurlijk helemaal niet. Al weken komt er geen hulp, want ook hulpen worden ziek. Als ik het kon, zou ik zelf uren inkopen; ik leef zuinig, draai elk dubbeltje om, maar van mijn aow’tje kan ik dat niet missen. Als de regering zo graag wil dat wij ouderen zelfstandig blijven wonen, waarom wordt het ons dan niet een klein beetje minder moeilijk gemaakt?”

Snippertje Rembrandt

Nou leest Ans Rademakers dat er voor de Vaandeldrager van Rembrandt 175.000.000 betaald gaat worden. “Een vaandeldrager is een vertegenwoordiger van een bepaalde groep of stroming. Ik dacht: als ik nu eens een ingezonden brief stuur en zo vaandeldrager word van alle alleenstaande, zelfstandig wonende ouderen. Dan zou ik als vaandeldrager best tevreden zijn met een beetje van de goede zorg, een stukje van die aandacht en een snippertje van dat bedrag dat Rembrandts Vaandeldrager ten deel valt.”