U vraagt, wij kijken waar we aan kunnen draaien

De grootste zorgkostenpost voor gemeenten betreft huishoudelijke hulp, trapliften en scootmobielen. Twenterand wil inwoners daarom fysiek trainen om die kosten te voorkomen, aldus Tubantia.  Veertien weken lang.

Het plan is volgens Tubantia in Twenterand omstreden, want meerdere politieke partijen vinden het dwingende aspect nogal ongemakkelijk. “Als we zeggen: u mag het zelf weten, halen we de prikkel weg. Dat is wat we niet willen”, zegt wethouder Mark Paters. “Ik verklaar het niet als de heilige graal, maar ik ben er zo enthousiast over, dat ik wil kijken of dit werkt voor onze inwoners.”

Dit gaat over opnieuw actief worden

“Dit gaat over veel meer dan het niet krijgen van huishoudelijke hulp”, zegt wethouder Paters volgens Tubantia. “Dit gaat over opnieuw actief worden, meedoen in de samenleving. Over zo lang mogelijk vitaal in je huis kunnen blijven wonen. Het is een taak van de gemeente om mensen krachtig ouder te laten worden.”

Gemeente is geen pinautomaat

Onder meer de eigen partij van de wethouder, Gemeentebelangen Twenterand, is sceptisch en zou liever zien dat dit een vrijwillige keuze is voor inwoners. Ook ziet die partij het niet zitten dat 80-plussers door hoepeltjes moeten kruipen. De gemeentelijke overheid is er als vangnet, zegt de wethouder tot zijn eigen partij. “Maar diezelfde gemeente mag ook vragen: wat kunt u zelf en wat kan uw netwerk? Kan uw zoon of dochter een keer de was doen? Gezien de financiële situatie, vind ik dat we de plicht hebben dat we die vraag stellen. We zijn geen pinautomaat en ook geen loket waar je twee dagen later krijgt wat je wil.” Het is volgens de wethouder niet zo: u vraagt en wij draaien. “Het is zo: u vraagt en wij kijken waar we aan kunnen draaien.”

Scootmobiel als mestschuiver

Een raadslid van de PVV gooit er volgens Tubantia nog een bijzondere anekdote tegenaan, om te duiden hoe er soms wordt omgegaan met spullen die door de gemeente zijn betaald. “Er is een scootmobiel die hier in een stal rondrijdt. Als mestschuiver. Omdat oma er ooit recht op had. U lacht erom, maar het gaat om gemeenschapsgeld.”