Massale roep om terugkeer bejaardenhuizen

De mantelzorg lijdt enorm onder de regeldruk en bureaucratie. En mantelzorgers hebben het al druk genoeg met de zorg voor hun gezin en/of (parttime) werk. Niet voor niets is voor sommigen de extra zorg voor ouders of vrienden net even te veel.

Dat ziet volgens de Telegraaf ook de overgrote meerderheid van de 12.202 deelnemers aan de Stelling van de Dag (97%), die pleit voor de terugkeer van de bejaardenhuizen. “Terug die bejaardenhuizen. Mijn schoonouders hebben een schitterende tijd gehad daar, verzorging, aanspraak, amusement, eten etc. Mijn oude zus woont alleen, vereenzaamt, ziet zelden mensen en is afhankelijk van mantelzorgers die er niet zijn”, schrijft een betrokken deelnemer.

Koffieuurtje en winkeltje

Een voormalig zorgmedewerker verwijst in de Telegraaf naar het sociale klimaat: Heb zelf gewerkt in een bejaardenhuis en de mensen waren oprecht blij. Het koffieuurtje beneden in de zaal, samen boodschapjes halen in het winkeltje beneden. Aandacht voor Sinterklaas, kerst. De mensen werden overal bij betrokken. Nu zitten ze eenzaam en alleen thuis. Want niemand heeft meer tijd tegenwoordig.”

Tweederangsburgers geworden

Het gros van de deelnemers weten dat de bouw van tehuizen voor senioren veel geld gaat kosten, maar zij zien ook veel voordelen. Veel deelnemers wijzen volgens de Telegraaf op de kille sanering van de ouderenzorg onder de kabinetten Rutte en menen dat senioren tweederangsburgers zijn geworden.

Bij elkaar in de buurt

Een briefschrijver stelt in de Telegraaf: “Ze hadden bejaardenhuizen nooit dicht moeten doen. Nu zitten veel ouderen urenlang te wachten op hulp, zowel voor medisch zorg als voor hulp met aankleden. Wat te denken van de gezellige koffie-uurtjes met bejaarden die bij elkaar in de buurt wonen in plaats van eenzaam te wachten…”

Mensonterende situatie

Een Telegraaf-lezer die 36 jaar lang huisarts is geweest in Voorburg schrijft: “Toen ik in 1984 de praktijk overnam waren er 5 verzorgingshuizen in Voorburg, waar toen al wachtlijsten voor waren. Rutte II heeft ervoor gekozen om al deze woonvormen (vaak ook met aanleunwoningen) snel af te laten breken. Mensen moesten maar thuis blijven en verzorgd worden. Had Rutte toen maar zijn ’epifaan’ moment dat hij opstapt uit te politiek gehad, dan was de mensonterende situatie nu waarschijnlijk minder erg geweest