Zorg niet meer vanzelfsprekend
Door de vergrijzing en het feit dat mensen vaker langer thuis blijven wonen, wordt er een steeds groter beroep gedaan op de wijkverpleging.
Maar lang niet alle zorgvragen die binnenkomen, worden beantwoord, aldus de Telegraaf in een reportage over de druk op de eerstelijns zorg.
Ik heb toch recht op zorg
Valerie Schipper, wijkverpleegkundige bij Zorggroep Meander in Groningen en voorzitter van de afdeling wijkverpleegkundigen van beroepsvereniging V&VN: ”We kijken eerst ’wat kan iemand nog zelf’ en ’is er iemand die mantelzorg kan bieden. Wij krijgen soms van mensen als reactie ’Ik heb toch recht op zorg’, maar het is niet meer vanzelfsprekend dat je die zorg krijgt. Je kunt in aanmerking komen voor zorg.”
Geen vertroetelzorg meer
“In de wijkverpleging hebben we soms nog de neiging om ’vertroetelzorg’ te leveren”, zegt de wijkverpleegkundige in de Telegraaf. “Daarmee bedoel ik taken die mensen ook zelf zouden kunnen. De nieuwe generatie ouderen vindt het vaak het prettigst om zelfstandig te blijven. Dat betekent voor ons een andere manier van werken. En daar moeten verpleegkundigen en verzorgenden extra in geschoold worden.”
Nadenken over je eigen rol
Zorgeconoom Xander Koolman zegt dat burgers niet zijn voorbereid op verschraling van het zorgaanbod. Bij ’passende zorg’ hoort ook dat burgers zelf meer nadenken over hun zorgvraag en hun eigen rol. “Ik mis visie op hoe dit van de grond moet komen. Hoe kunnen we mensen bewegen om zelf meer op te pakken? Het is de hoogste tijd dat dit verder wordt aangekleed. Het kan niet bij mooie woorden blijven.”
Tweedeling dreigt
Koolman verwacht dat de verschraling in de zorg zal leiden tot een tweedeling in de maatschappij, zegt hij in de Telegraaf. “Veel babyboomers hebben geld en organisatiekracht. Die gaan zorg die ze missen op een andere manier regelen. Door extra schoonmaak of zorg aan huis te laten komen. Maar een deel van de ouderen heeft die middelen niet. En zal dat niet zelf kunnen organiseren. Die zitten straks in een andere situatie.”