Mooie balans privé en gemeenschappelijk

Begin op tijd. Dat dringende advies geeft Hermien Miltenburg, voorzitter van de LVGO (landelijke vereniging gemeenschappelijk wonen ouderen) in de Gelderlander aan senioren die kleiner willen gaan wonen en dromen van gemeenschappelijk wonen. Zelf heeft ze na  zeven jaar eindelijk de sleutel gekregen van haar gloednieuwe Nijmeegse appartement.

Aan de Kerkstraat in de wijk Hees heeft Miltenburg (71) samen met negen andere huishoudens een gemeenschappelijk woonproject opgericht. “We laten alle tien een grote woning achter. Die zijn stuk voor stuk verkocht aan gezinnen die ervan kunnen genieten. Dat is belangrijk: als grijze duif moet je niet op je nest blijven zitten”, klinkt het.

Met vriendinnen had zij  het erover “wat we later gaan doen als we oud zijn. Al pratend kwam ik erachter dat de leukste tijd eigenlijk het studentenhuis was. Een plek waar je veel samen deed. Dus toen ik hoorde van het initiatief voor dit gemeenschappelijke woonproject, heb ik me erbij aangesloten.” Dat is nu zeven jaar geleden. Een lange periode, maar zo lang kost het vaak om zo’n project van de grond te krijgen, weet Miltenburg als LVGO-voorzitter.

Begin op tijd

“Er komt heel veel bij kijken. Een plek vinden, financieel en juridisch alles uitzoeken, subsidies en vergunningen regelen, een groep vormen, een ontwerp laten maken. En dat kun je alleen aan als je fit en vitaal bent, fysiek en mentaal. Als je oud en krakkemikkig bent, lukt dat niet meer. Begin op tijd, is mijn dringende advies.”

Aantrekkelijk project

De verhuizing levert haar financieel gezien geen winst op, aldus de Gelderlander. Maar het resultaat van alle inspanningen is wél een zeer aantrekkelijk project waarvoor ze graag haar grote woning inruilt. Met een ruim drempelloos appartement. Met een grote gemeenschappelijke ruimte, voor ontmoeting, samen koken, televisie kijken of concertjes. Met een royale gezamenlijke tuin, die ze ecologisch met veel oog voor biodiversiteit gaan inrichten. Met een collectieve hobby- en klusruimte. Met twee logeerkamers die alle bewoners kunnen gebruiken. Met een gezamenlijke wasruimte – want waarom moet iedereen een eigen wasmachine en droger hebben?.

Pannetje extra

“We hebben een mooie balans tussen privé en gemeenschappelijk. Je hebt alles voor jezelf maar alle faciliteiten zijn er om dingen samen te doen. Omkijken naar elkaar, naoberschap, ontmoeting: dat staat hier centraal. We gaan geen fysieke zorg aan elkaar geven – zoals wassen of aankleden – maar wel mantelzorg als dat nodig is. Als iemand zijn heup breekt, koken anderen een pannetje extra. Samen zorgen we ervoor dat we hier zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen.”