Uitdaging zo lang mogelijk zelfstandig te blijven

Iedereen van vóór 1950 is inmiddels ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte. Hoe vinden Amsterdammers het, om in die extra tijd te leven? Het Parool bericht hierover in een zomerserie en sprak met Jo Snelder-Schaareman (91) uit West: ‘Ik zie het als een uitdaging zo lang mogelijk zelfstandig te blijven.’

“Begin jaren zeventig verhuisde ik van Nijmegen naar Amsterdam, met een theologie-akte op zak en een gediplomeerd theoloog aan mijn arm. Mijn man kreeg een baan in de geestelijke gezondheidszorg, zelf bleek ik een talent te hebben voor psychosynthese, waarin we cursussen volgden. Daardoor kon ik een eigen praktijk opbouwen, en ik begeleid nog steeds mensen in hun levensweg. Daarnaast houd ik met twee andere vrijwilligers de Vincentiuskerk draaiende en zing ik in het kerkkoor.”

Kopers houden de buurt netjes

De afgelopen vijftig jaar heeft Jo Snelder-Schaareman veel mensen leren kennen in haar buurt, vertelt ze in Het Parool: via het stadsdorp, via de kerk, tijdens het winkelen. Ze heeft het er prima naar haar zin, al is het jammer dat het openbaar vervoer achteruitgaat. “In de loop der tijd hebben veel huurders hier plaatsgemaakt voor kopers. Die knappen hun woninkjes op tot paleisjes en houden de buurt netjes.”

Wat als ik ernstig ziek word

“Als ik nadenk over mijn leeftijd, slaat de schrik me soms om het hart. Wat als ik ernstig ziek word, zoals zovelen op mijn leeftijd? Hoe kom ik weer op mijn benen terecht na een val? Het is dat ik een noodknop heb, maar wat als die naast mijn bed blijft liggen? Inmiddels gaat lopen steeds moeilijker: ik gebruik een stok en heb een dikke knie. Met moeite kom ik nog bij het graf van mijn man.”

Genoeg mensen die willen helpen

“Ik heb geen familie meer: mijn ouders, zussen en man zijn overleden en ik heb geen kinderen. Er zijn genoeg mensen die me willen helpen: buren, vrienden, mijn schoonfamilie, mensen uit de kerk en het stadsdorp. Maar ik zie het als een uitdaging om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven.”

Veel wat je niet kunt bevatten

“Als ik in mijn leven één ding heb geleerd, is het dat er veel is wat je niet kunt bevatten: waar het leven over gaat, of God bestaat, wie ik ontmoet als ik straks mijn ogen sluit. Wat me houvast geeft zijn de geluksmomenten, momenten van aanwezigheid, die me ineens kunnen overvallen.”