Te oud om belachelijk gemaakt te worden

Door de jaren heen is het beeld van de 50-plusser enorm verbeterd, schrijft AD-columnist Anne-Marije Buckens. Maar: “Daar gingen we weer tien jaar terug in de tijd. Sire vertelt ons dat je weliswaar oud bént, maar dat je toch nog mee mag doen. Een soort zielige gunst.”

We hebben het constant over ouderen alsof het één homogene groep is, aldus Buckens in het AD.  “Maar er is een wereld van verschil tussen iemand van 52 en iemand van 82. Tussen een fitte zestiger die zijn eigen bedrijf begint en een negentiger in een zorg- instelling. Door iedereen boven de 50 als ‘oudere’ te framen, gooien we onterecht verschillende generaties op één hoop. Ik ken niemand tussen de 50 en de 70 – en ik ken er veel – die zich herkent in het spotje van Sire, maar het gaat al wel de hele week over 50-plussers als het over de campagne gaat.”

Desastreus

Voor de arbeidsmarkt is dit desastreus, merkt de AD-columnist op. “Hoe serieus word je als 50-plusser genomen tijdens een sollicitatie als je in beeld wordt gebracht als rollatormateriaal met jampotglazen? Je hebt het toch verdorie niet tot voorbij je vijftigste levensjaar geschopt om vervolgens als koddig onderwerp van spot te worden weggezet?”

Ondertoontje

“Sire, bedankt voor de moeite, maar graag een volgende keer zonder sta-opfauteuil en dat meelijwekkende ondertoontje. Want je bent inderdaad nooit te oud om te leven, maar zeker wel te oud om belachelijk gemaakt te worden.”