‘Kiezen’ voor oppassen zeer verstandig

“De hulp van grootouders aan hun (klein)kinderen kan inderdaad als dwingend worden ervaren. De discussie daarover heeft ook een onverwachte wetenschappelijke kant: de grootmoederhypothese.” Aldus René Dijkgraaf (oud-cardioloog) uit Harderwijk in de Volkskrant.

“Deze inmiddels algemeen geaccepteerde hypothese stelt dat grootmoeders inspanningen ook van evolutionaire betekenis zijn. Het verrassende daarbij is dat oma aan de vijfendertig jaar na haar menopauze uiteindelijk méér nageslacht overhoudt dan wanneer ze zelf vruchtbaar zou blijven. Haar hulp geeft de kinderen en kleinkinderen meer rust, kennis en meer financiële armslag, waardoor die zich eerder zullen voortplanten.”

Evolutie

Waarschijnlijk is, zo schrijft Dijkgraaf in de Volkskrant, dat ook de reden dat deze periode tijdens de evolutie niet verdwenen is (andere dieren die zich niet meer voortplanten, overlijden kort daarna). “Overtuigend evolutionair-biologisch en antropologisch onderzoek geeft de volgende verklaringen: de belasting en de risico’s van zwangerschap en bevalling worden met het vorderen van de jaren groter, waardoor ernstige zwangerschapsproblemen en ziekten van het kind vaker gaan optreden.”

Leve grootmoeder

Dat oma ‘kiest’ voor oppassen en voor andere hulp aan haar nageslacht is dus zeer verstandig, merkt de oud-cardioloog op in de Volkskrant. “ Bovendien laat het ons zien dat ouder worden mooi is. Ja, de zon gaat onder, maar laten we vooral genieten van de kleurenpracht waarmee dat gepaard gaat. Kortom: leve grootmoeder, leve de menopauze!”