Je móét blijven meedoen

Jos Dam (81) verloor al haar dertien broers en zussen, beide ouders én haar dierbare man. Maar eenzaamheid? Nee, dat gevoel kent ze niet. De IJmuidense gaat volgens het Noordhollans Dagblad nog altijd fluitend door het leven en zegt: “Je móét blijven meedoen.”

De krant sprak mevrouw Dam bij de aftrap van het evenement van stichting Telstar Thuis in de Wijk, de maatschappelijke tak van het voetbalbedrijf. Het thema deze middag: ‘Eenzaamheid Buitenspel’. Ik wil onder de mensen blijven, doorgaan met leven”, zegt ze.

Moeder als inspiratiebron

Hoe kan het dat iemand zoveel mensen verliest en toch zo opgeruimd door het leven gaat,is de vraag van het Noordhollands Dagblad. “Mijn inspiratiebron is mijn moeder. Als er iemand in de familie stierf, moest ik het haar vertellen. Dan zei ze kort na zo’n vervelende boodschap: ‘Wanneer ga je weer? Ik moet straks nog wel kaarten.'”

Niet kniezen

Dam wil daarmee aangeven dat haar moeder altijd doorschakelde en doorging met leven – als een soort levenskunst. “Wel goed afscheid nemen was haar boodschap Maar niet kniezen. Dat heb ik van haar geleerd. Het leven gaat toch ook altijd door?” “Ik ben verbonden aan drie activiteitenclubs; ik doe aan breien, haken en schilderen. En ik help soms ook bij de organisatie ervan. De boodschappen doe ik ook zelf.”