Ik ben een bejaarde die zichzelf bezighoudt

Ivo de Wijs was jarenlang een van de meest toonbepalende tekstschrijvers en cabaretiers van Nederland. Op 13 juli is hij 80 geworden. Echt een raar idee. 80 is iets voor oude mannetjes. Maar het leven bevalt hem nog altijd zeer. Aan doodgaan denkt hij in elk geval nog niet. ‘Ik ga het toch zo lang mogelijk rekken, dat bestaan hier. Niet alles werkt meer goed mee. Ook mijn vrouw zou gezonder moeten zijn. Maar ik heb het nog steeds erg naar mijn zin.’

Geboft met mijn humeur

Hij mist de hectiek van zijn vroegere bestaan helemaal niet. ‘Ik ben natuurlijk gewoon een bejaarde die zichzelf bezighoudt.’  Je merkt naarmate je ouder wordt wel dat je behoefte krijgt om wat zwaardere onderwerpen bij de kop te nemen, aldus De Wijs in de Volkskrant.  ‘Je schrijft over je eigen situatie. Je weet wat je in het leven heeft meegezeten, en wat je tegengezeten heeft. En je schrijft een beetje over je kwalen. Maar ik ben nog steeds heel opgewekt. Ik heb echt geboft met mijn humeur.’

Ze zoeken het maar uit

Over het einde denkt hij niet na, zegt De Wijs in de Volkskrant.  Geen seconde. ‘Als je eenmaal 80 bent, ben je omgeven door mensen die niks anders aan hun hoofd lijken te hebben dan hun eigen uitvaart. Daar doe ik niet aan mee. Ze zoeken het maar uit.’ Hij verzamelt nog wel steeds overlijdensadvertenties. Een interesse die ontstond door zijn leraarschap, vanuit zijn liefde voor taal. ‘Want er ontspoort van alles binnen die zwarte lijnen.’

Pakkende regel aan het eind

Voor zichzelf heeft De Wijs nog niets bedacht. En dat gaat-ie ook beslist niet doen. Niets heerlijker dan verdringen. Want die dood komt toch wel. Daar hoeft-ie niet mee bezig te zijn. ‘Mijn zin zou toch zijn: ‘hij had er nog helemaal geen zin in.’ In elk geval moet het iets zijn met een pakkende regel aan het eind.