Ik ben aan het schilderen of aan het schrijven

Is het leven lichter zonder de prestatiedruk en verantwoordelijkheid van het werkende en zorgende bestaan?  De Volkskrant stelt deze vraag in de interviewserie met 100-jarigen aan ex-tuinder Pleun Briggeman.

‘Nee hoor’, zegt Briggeman, ‘ik heb het nog steeds hartstikke druk! Ik ben of aan het schilderen of aan het schrijven. Op de computer schrijf ik een boek over de geschiedenis van Rockanje vanaf de IJstijd, ik heb al 132 pagina’s. De informatie haal ik van internet. En ik schrijf elke maand het informatiekrantje van dit woonzorgcentrum vol. Ik ga naar alle activiteiten en maak er een verslagje van, verzamel de laatste nieuwtjes en maak een overzicht van wat er de komende maand te doen is. Ik ben de hoofdredacteur, verslaggever, fotograaf, eindredacteur, vormgever en bezorger. Elke maand tweehonderd stuks.’

Vrijwilligerswerk

Op 65ste stopte Briggeman met de tuinderij en ging met pensioen. Zijn vrouw Annie gaf hem een goed advies, vertelt hij in de Volkskrant: ga vrijwilligerswerk doen. ‘Ik werd lid van de cliëntenraad voor een verzorgingshuis hier in Rockanje en begon met schrijven. Het schilderen kwam daar rond mijn 75ste bij. Bij mooi weer ga ik eropuit met de scootmobiel, met twee kennissen. Onze actieradius is 35 kilometer. Ik heb altijd een sleeptouw bij me, het is al drie keer gebeurd dat een van de scootmobiels onderweg een lege accu had en ik die naar huis moest slepen. Doordat ik zo druk ben, vliegt de tijd. Alleen de avonden duren lang, dan mis ik mijn maatje, Annie, hier naast mij in de stoel.’