Een creatieve 95-jarige

Een 95-jarige vrouw die een goed, indringend boek schrijft over ouderdom in het algemeen en haar verblijf in een bejaardentehuis in het bijzonder – dat moet een unicum zijn, schrijft NRC-columnist Frits Abrahams.

De vrouw heet Elsa Joubert (1922 – 2020) en haar boek Reservetijd. De oorspronkelijke titel is Spertyd, want Joubert was een vermaarde Zuid-Afrikaanse schrijfster van romans en reisverhalen. “Haar boek is een vitale mêlee van jeugdherinneringen en waarnemingen en bespiegelingen „over heel oud worden”, zoals de ondertitel luidt.” Ze klaagt zelden, maar ze verschuilt zich evenmin achter geforceerd optimisme, aldus Abrahams in NRC. Het boek had op de columnist op vooral een opbeurend effect “omdat hier een hoogbejaard iemand laat zien wat er ook op hoge leeftijd aan creativiteit nog mogelijk is”.

Oudenmensengebouwen

Haar beschrijvingen van haar tehuis laten volgens de NRC-columnist geen ruimte voor illusies, hoe goed de bewoners ook behandeld worden: Er heerst „een stilte van verlies”. „Eigenlijk kunnen al dit soort oudenmensengebouwen beter Verlies heten. Iedereen komt hier vanwege een verlies. Van een partner, van de gezondheid.” Haar tehuis, of elk ander gepensioneerdencomplex, is volgens de schrijfster wel  iets goeds: “Het voorkomt dat ouden van dagen bij hun kinderen intrekken. En zo wordt het sleurwerk van oude mensen verzorgen en oppassen vermeden.”