De geesteshouding van 100-jarigen

Arie Elshout beschrijft in zijn column in de Volkskrant waarom hij een fan is van de serie interviews met honderdjarigen van Marjon Bolwijn en fotograaf Aurélie Geurts in zijn krant.

“Ze vormen een uniek tijdsdocument. Armoede, crisis, oorlog, rampen, verlies, verandering, vooruitgang – het komt allemaal voorbij, maar dan niet zoals doorgaans vanuit het perspectief van hen die geschiedenis maken maar van hen die de geschiedenis ondergaan. Gewone mensen bij wie achter een façade van alledaagsheid veel bijzonder verleden schuilgaat dat door Marjon Bolwijn met een subtiel sturende hand wordt blootgelegd.”

Verschillen met tegenwoordig

De honderdjarigen vertellen volgens Volkskrant-columnist (60+) over de zwaarste beproevingen op een opvallend onnadrukkelijke manier: De verschillen met tegenwoordig dringen zich op. Emo en Ego zijn de goden van deze tijd met de massamedia als hun profeten, de talkshows als dagelijkse hoogmis en de camera als het alziende oog, dat iedereen bevestiging verschaft of de camera nu in een studio staat of in een mobiel zit. We maken alles zo moeilijk dat coaches en therapeuten niet aan te slepen zijn. Oordelen over anderen is een eerste natuur geworden.”

Meewarigheid niet op zijn plaats

Niet dat vroeger de dingen per se beter waren, zo schrijft Elshout. Toch mag er volgens hem best wel even gekeken worden in de spiegel die de geïnterviewden ons onbedoeld voorhouden. “Meewarigheid is niet op zijn plaats. Misschien kunnen we iets meepikken van hun geesteshouding. Ze werden er wel honderd mee.”