Dankzij mijn grote liefde 100 jaar geworden

Joop Goudsmit, 100 jaar en zelfstandig wonend in Bloemendaal,  omringt zich in zijn leunstoel met stapels boeken, cadeaus voor zijn verjaardag, die hij van plan is allemaal te lezen. ‘Ik lees veel, wat moet ik anders op mijn leeftijd? Dansen kan ik niet meer’, zegt hij in de Volkskrant.

Zijn ouders hebben de Holocaust niet  overleefd, zijn twee broers wel.  ‘We hebben het alle drie overleefd. Dat hebben we te danken aan onze vader, een intelligente en achterdochtige man, die voorvoelde wat de Duitsers van plan waren. Hij besloot bij de burgerlijke stand op te geven dat zijn zoons maar twee Joodse grootouders hadden, in plaats van vier. Daardoor kregen wij geen J in ons persoonsbewijs. Een krankzinnig idee; hij gokte erop dat de Duitsers dit niet zouden controleren – en dat is ook niet gebeurd. Toen de oproep kwam een ster te dragen, hebben wij dat niet gedaan, onze ouders wel.

Kwestie van karakter

Over de impact die de oorlogstijd op hem had, zegt Goudsmit in de Volkskrant:  ‘Het trof mij dat mijn broers getraumatiseerd uit de oorlog kwamen en ik niet. Mijn middelste broer verzamelde alles over Auschwitz, waar onze vader aan uitputting is gestorven en onze moeder is vergast. Dat ik geen trauma heb opgelopen, is denk ik een kwestie van karakter. Ik had altijd een vol leven en nam geen tijd om ermee bezig te zijn. Ik heb nooit, zoals mijn broer Rob en later mijn zoon, de behoefte gehad naar Auschwitz te gaan. Waarom zou ik mijzelf confronteren met narigheid?’

Niet gaan zitten vergruizelen

Goudsmits vrouw overleden 3,5 jaar geleden na een gelukkig huwelijk van 70 jaar. ‘Ik denk dat ik dankzij mijn grote liefde 100 jaar ben geworden’, zegt hij in de Volkskrant. Na haar overlijden dacht ik: ik moet niet in mijn eentje gaan zitten vergruizelen. Ik belde Welzijn Bloemendaal en zei: ‘Mijn vrouw is overleden en ik wil weer viool gaan spelen, kennen jullie iemand met wie ik kan musiceren?’ Sindsdien speel ik in een orkestje, en repeteer weer elke dag, arrangementen van Corelli en Bach.’