Rauwe werkelijkheid gepensioneerden

Stel je voor, schrijft Catherine Keyl in haar column in de Telegraaf: een groep van 4 miljoen mensen is er sinds 2011 niet in koopkracht op vooruit gegaan. “Normaal gesproken zouden de bonden, de politiek en de media moord en brand schreeuwen. Behalve als het over ouderen gaat. Want die zijn opgevoed met: ‘niet klagen maar dragen.’ En dus hoor je niks. Dit is de rauwe werkelijkheid in Nederland. Werkenden zijn er in die jaren 30 procent (u ziet het goed, dertig procent) op vooruit gegaan, gepensioneerden niet.”

Paniek slaat toe

Uit een onderzoek ANBO blijkt dat 13% van de ouderen geen financiële buffer heeft. Als ze een onverwachte uitgave van 400 euro hebben slaat de paniek toe, want die kunnen ze niet betalen, aldus Keyl in de Telegraaf. “Het is toch ongelooflijk dat in een democratisch land als Nederland er blijkbaar niemand in staat is om voor deze mensen op te komen. Wat er door de politiek wordt gedaan hoor je niet, en als er een politieke partij is die zegt er zich mee bezig te gaan houden, vechten ze elkaar binnen de kortste keren de tent uit. Zie de geschiedenis van 50Plus.”

Ingewikkeld

Keyl sloot zich aan bij Pensioenvoldoen.nl in de hoop dat er snel een oplossing zou komen. “Het is een ingewikkelde juridische procedure en het neemt verschrikkelijk veel tijd in beslag. Geduld is iets dat ik niet heb, dus ik zit me te verbijten, want als het zo doorgaat is iedereen die het betreft al dood”, aldus de columnist in de Telegraaf. En nu komt er ook nog een nieuw pensioenstelsel aan, “waar helemaal niemand wat van snapt. Insiders hebben me verteld, dat het overzetten naar dat stelsel net zoveel zal gaan kosten als het uitbetalen van de indexatie.”