Winst op dode mensen

Zorg is een cashcow waar je miljoenen uit kunt persen, want dat schijnt zo te horen bij marktwerking, schrijft Marcel Levi in zijn column in Het Parool. “En omdat het allemaal altijd nog hebberiger en glibberiger kan, zijn we nu ook maar doodleuk winst gaan maken op overleden mensen.”

Veel ziekenhuizen hebben volgens Levi hun mortuarium en rouwkamers voor een fijn bedragje uitbesteed aan commerciële ondernemingen, die daar vervolgens met waanzinnige tarieven een lekker winstgevend bedrijfje van maken.

Rekeningen voor van alles en nog wat

“Ze sturen rekeningen voor van alles en nog wat, zoals koeling van de overledene (met gemak 250 euro per dag), bezoekkosten voor familie (uiteraard 150 euro tijdens kantooruren) of ‘uitgifte van het stoffelijk overschot aan de begrafenisondernemer’ (een slordige 125 euro). Mét natuurlijk royale administratiekosten, extra tarieven en opslagen”, aldus Levi in zijn column in Het Parool.

Medemenselijkheid en marktwerking

Je hoeft Levi niet uit te leggen dat het voor ziekenhuizen lastig is de eindjes aan elkaar te knopen, “maar is het nu echt nodig om ook overleden patiënten als potentiële bron van inkomsten te zien? Hoort zorg voor een dode en diens nabestaanden niet gewoon bij medemenselijkheid, waar niet onmiddellijk een absurd prijskaartje aan hoeft te hangen?” Maar ja, constateert de Parool-columnist, medemenselijkheid en marktwerking gaan klaarblijkelijk heel slecht samen.