Verschillende soorten hulp bij doodgaan

Het levenseinde verzachten met palliatieve sedatie is prima, maar is toch echt iets anders dan een zelfverkozen euthanasie, schrijft gepensioneerd cardioloog René Dijkgraaf in de Volkskrant. Met de trend van ‘euthanasie light’ gaan die zaken volgens hem door elkaar lopen.

“Het ontkennen dat terminale sedatie leidt tot levensverkorting is op zich niet erg, want het lijden wordt effectief verzacht. Maar het is wel zeer problematisch dat artsen langs deze oneigenlijke weg kunnen ontkomen aan het uitvoeren van – of verwijzen naar – euthanasie.”

Druk op families

Sommige medici zien begrijpelijkerwijs op tegen de emotionele belasting en de mogelijke juridische consequenties van euthanasie, schrijft Dijkgraaf in de Volkskrant. Anderen hebben de overtuiging dat ze mensen wel lánger mogen laten leven dan God heeft bedoeld, maar nooit korter. “Dat is allemaal te begrijpen, maar niet als de morele overwegingen van de arts – niet die van de patiënt – leiden tot druk op families om af te zien van een duidelijk gewenste euthanasie.”

Veel klachten

Nog erger is het volgens Dijkgraaf als dit doel wordt bereikt door bewust vage communicatie. “Dat gebeurt helaas echt: de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) krijgt veel klachten van families die er tijdens een onverwacht lang durende ‘euthanasie’ gaandeweg achter kwamen dat er in werkelijkheid alleen werd gesedeerd.” Een andere aanwijzing voor het bestaan van dit soort ‘euthanasie light’ is voor Dijkgraaf dat het aantal palliatieve sedaties de afgelopen jaren veel sterker toenam dan het aantal euthanasiemeldingen.

Aanscherpen

Er is aan de winkel voor artsenorganisaties en voor de overheid om de problemen beter in kaart te brengen, zodat de regels en de nascholing aangescherpt kunnen worden, aldus de gepensioneerd cardioloog in de Volkskrant: Dan wordt euthanasie light weer echt euthanasie, en terminale sedatie weer sedatie.