Vader wil sterven, maar wilsverklaring is kwijt

Bert Bruggeman (74 jaar) wil niet aftakelen door dementie. Net als steeds meer ouderen, stelt hij een wilsverklaring op. Mocht het zover komen, dan is er de wens voor euthanasie. Maar nu is de verklaring zoek, tot verbijstering van Berts familie, aldus een reportage in dagblad Tubantia.

Het is stil aan de keukentafel van Eline Bekhuis, de dochter van Bert. De Wierdense denkt na over het antwoord op de vraag die haar zichtbaar raakt. Heeft ze al verteld dat de euthanasie niet kan doorgaan? Het antwoord is ‘nee’.  Eline heeft het haar vader nog niet verteld. Haar zus en moeder krijgen het evenmin over hun lippen. ‘Papa, je mag toch niet doodgaan.’ De laatste keer dat ze het erover hadden, is een paar weken terug. Bert denkt dan dat de euthanasieprocedure in gang is gezet. Hij wil het liever vandaag dan morgen.

Bert Bruggeman denkt veel na over zijn levenseinde, al lang voordat hij in februari dit jaar verhuist naar verpleeghuis De Botterhof in Wierden. De Botterhof heeft de familie laten weten dat euthanasie onmogelijk is”, aldus Eline in Tubantia.  De reden: er is geen wilsverklaring. Die verklaring is wel opgesteld, maar raakte zoek bij de huisarts. Dit valt niet terug te draaien.

Vage verwijzing

In mei 2024 stelt de arts de diagnose vasculaire dementie vast, met verschijnselen van Parkinson. In februari van dit jaar verhuist Bert naar De Botterhof en heeft de familie een gesprek met het zorgteam. Het valt Eline op dat niemand iets zegt over de wilsverklaring. Als de familie ernaar vraagt, komen ze erachter dat de verklaring niet in het dossier zit. De Botterhof neemt contact op met de huisarts. Maar daar is gek genoeg niets te vinden. Het enige ‘bewijs’ dat De Botterhof volgens Eline krijgt is een screenshot met een vage verwijzing naar het gesprek.

Zorgketen faalt

Eline wil de arts niet aanklagen, vertelt ze in Tubantia. Ze wil ook niet dat de naam van de praktijk wordt genoemd. Toch zoekt ze de publiciteit. Niet uit rancune, zegt ze, maar omdat volgens haar een hele zorgketen faalt. “Het systeem schiet tekort. Als zoiets fundamenteels als een euthanasieverklaring uit een dossier kan verdwijnen, verliezen we iets veel groters. Het gaat om regie, om waardigheid.” Daarom wil ze de oproep doen dat wilsverklaringen goed worden overgedragen. Eline zegt dat haar vader inmiddels niet meer in vol bewustzijn kenbaar kan maken dat hij wil sterven. Eerder dit jaar kon hij dat nog wel. “Hij kan niet meer drie keer achter elkaar zeggen dat hij dood wil.”