Samen kiezen voor het einde niet zo simpel

De rouwadvertentie van een stel, dat uit het ‘voltooide leven’ stapte, roept de vraag op: is een dergelijke manier van sterven in opkomst? Stellen lijken in ieder geval vaker om informatie te vragen over gezamenlijke suïcide.

‘Hebben het leven in onderling overleg zelfstandig verlaten.’ Het was een droog zinnetje afgelopen zaterdag in de rouwadvertentie van Jan en Joop Ekelmans in Trouw, sinds 1953 aan elkaar verbonden. Ze noemden zichzelf ‘mondige stervelingen’ en kregen tot hun teleurstelling geen hulp van een arts bij hun zelfgekozen einde.

Samen waardig sterven

De advertentie roept volgens Trouw de vraag op of samen sterven in opkomst is, nu er al zo’n tien jaar gepraat wordt over voltooid leven, maar het wetsvoorstel van D66 nog lang niet is aangenomen. Afgelopen maand verscheen ook het boek ‘Samen waardig sterven’, geschreven door Guido Dieperink, die zaterdag in in Trouw het verhaal van zijn ouders vertelde.

Meer mensen zijn er mee bezig

“We hebben de indicatie dat meer mensen ermee bezig zijn”, zegt Dick Bosscher, bestuurslid bij de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE), waar Jan Ekelmans in de jaren 80 voorzitter van was. “Toen dit mij twee jaar geleden werd gevraagd, zei ik nog dat het zelden gebeurde, dat is nu anders.”

Regel het zelf wel

Als het binnen de huidige regelgeving niet kan denken mensen: ik regel het zelf wel, vermoedt hij. Hij benadrukt dat hij niet weet hoeveel stellen die bij de NVVE informatie vragen ook daadwerkelijk overgaan tot gezamenlijke suïcide. Aantallen kan hij daarom niet geven, maar Bosscher ziet wel een toename.

Voor het te laat was

Guido Dieperink zegt in Trouw over zijn ouders: “Ze wilden eruit stappen voor het te laat was. Hun slechtere gezondheid zorgde ervoor dat ze elkaar minder goed konden vinden. Een huwelijk dat jarenlang goed was, kan afbrokkelen in die laatste fase, daar waren ze zich van bewust. Ze beseften dat ze elkaar op dit moment nog redelijk konden vasthouden en dat het daarom tijd was.”

De kinderen ontzorgen

Ze wilden de kinderen ontzorgen. “Ze wilden ons de zorg voor hen in die laatste fase besparen. De maatschappij gaat toe naar dat je zelf moet zorgen voor je ouders, omdat er niet voldoende geld beschikbaar is voor de ouderenzorg. Dat legt best een grote druk op kinderen.”

Heel mooie herinneringen

“Mijn ouders waren ervan overtuigd dat ze twee of drie jaar na de datum dat ze eruit stapten, uit hun gewone doen zouden zijn. Mijn kinderen hebben nu heel mooie herinneringen aan hun grootouders: met humor en plezier gingen ze overal naartoe. Dat beeld wilden mijn ouders achterlaten.”