Prima, straks een schone lei, zegt 96-jarige

Dichter en schrijver Ellen Deckwitz ging afgelopen weken langs de senioren in haar familie om ze, nu het nog kan, te interviewen. Over wat ze van hun leven vonden en of ze nog tips en trucs voor de achterblijvers hadden. In haar column in NRC beschrijft ze hoe ze plaats nam aan het bed van haar oudoom P., inmiddels 96 en uitbehandeld, maar nog steeds monter.

Veel herhaling

“Terwijl zijn vrouw zijn hand vasthield, vroeg ik hem wat hij van de afgelopen decennia vond. ‘Het was wel lachen’, zei hij met een grijns. ‘Maar de laatste jaren was er ook wel veel herhaling, en pijn. Prima om straks met een schone lei te beginnen.’”

Volgend lichaam

P. gelooft in reïncarnatie, zij het in de meest uitgebeende vorm,aldus de columnist in NRC. “Bij hem moet je niet aankomen met herinneringen aan een eerder leven als farao of het idee dat je, wanneer je je goed gedraagt, hierna in een miljonairsfamilie wordt geboren. Je belandt volgens hem gewoon in een volgend lichaam, even lukraak zoals je in dit lijf terechtkwam.”

Vaarwel ballast

Een van de opmerkingen van de oudoom in de column in NRC: ‘Het vervelende aan herinneringen is dat je niet kan kiezen welke je behoudt. De meeste dienen nergens toe.’ Het enige voordeel van ‘al die vervelende aandenkens is dat je daardoor weer een beetje uitkijkt naar het einde. Vaarwel ballast. Klaar. Tijd voor wat anders.’