Er uit kunnen stappen als je niet meer wil?

Moeten fysiek gezonde ouderen desgewenst met deskundige hulp uit het leven kunnen stappen? D66-Kamerlid Anne-Marijke Podt zegt in het FD volmondig ja, maar hoogleraar Anne-Mei The vindt het een zwaktebod.

The is in de praktijk zelden een eenduidige doodswens tegengekomen. ‘En zelfs als er al sprake is van een weloverwogen beslissing, dan heeft die altijd te maken met de manier waarop de omgeving met de oudere omgaat. Welke plek heeft ouderdom in de samenleving, kun je nog meedoen?’ Volgens The zijn er niet heel veel gezonde ouderen met een onomkeerbare doodswens, zegt zij in het FD.

Brede groep

Zorgethicus Els van Wijngaarden spreekt in haar rapport uit 2020 over een groep van 10.000 mensen die ‘lijden aan het leven’, deels jonger dan 75 jaar. Maar volgens Podt speelt de worsteling bij een veel bredere groep. ‘Mensen zoals mijn moeder, die zeggen: de euthanasiewet is een groot goed, maar ik zou het ontzettend geruststellend vinden als ik er óók uit kan stappen als ik straks honderd ben en niet meer wil.’

Pavlovreactie

The vindt hoge leeftijd wél een valide argument, waar sprake is is van onomkeerbaarheid. Maar voor de rest blijft zij huiverig. ‘De wet voltooid leven zou ook zo’n soort pavlovreactie kunnen veroorzaken als je je overbodig voelt.’ Podt zegt in het FD: ‘We hebben het over een proces van een halfjaar, waarin een levenseindebegeleider veel gesprekken voert met de hulpvrager om vast te stellen of het echt gaat om een duurzame, coherente en vrijwillige wens.’