Senioren Journaal van woensdag 26 augustus

Wie mag verwijzen naar de schoenmaker?

Een huisarts vertelt in een praktijkperikel in Medisch Contact hoe een verwijzing naar een orthopedische schoenmaker niet werd niet geaccepteerd door de zorgverzekeraar. “De verwijzing moest worden geschreven door een specialist, bijvoorbeeld een ‘specialist’ ouderengeneeskunde. De ‘generalist’ was in deze kennelijk niet kundig genoeg? Ik vroeg de specialist ouderengeneeskunde ‘in consult’ zodat de patiënt niet onnodig lang hoefde te wachten. Uiteraard declareerde zij deze actie.”

 

Woongroep op zoek naar kwieke jonkies

Aan de Beverwijkse Fokkerlaan staat een seniorenflat die op het oog niet anders is dan een willekeurige seniorenflat. Niks is minder waar, aldus het Noordhollands Dagblad. Dit is de Woongroep voor Ouderen d’Oldenborgh. “Onze bewoners hebben iets voor elkaar over’’, vat de voorzitter het verschil kort samen. “We houden hier alles zelf bij, en bepalen als vereniging ook wie hier mag komen wonen. Maar onze wachtlijst is inmiddels leeg. We kampen met vergrijzing.’’

 

Ouderen bezorgd over hun financiën

Ouderen maken zich grote zorgen over hun financiële toekomst. Zij vrezen dat de coronacrisis een aanslag zal betekenen op hun koopkracht. Dat blijkt volgens de Telegraaf uit onderzoek dat seniorenbond KBO-PCOB heeft gedaan onder circa 1300 ouderen.“Met Prinsjesdag zal het kabinet moeten laten zien dat het oog heeft voor wat er de afgelopen jaren met de koopkracht van senioren is gebeurd”, aldus directeur Manon Vanderkaa van de bond.

 

Corporatie wil heldere wijkvisies

“Naast het teruggaan naar onze kerntaak is er ook een verduurzamingsopgave en wonen mensen met een zorgvraag langer thuis. We wilden wijkvisies hebben zodat helder is waar we per wijk op gaan inzetten.” Robert Olde Heuvel, stadsstrateeg bij woningcoporatie Welbions en procesaanjager gebiedscoalitie Hengelo-Noord, vertelt op Platform31 over de samenwerking met gemeente, wijkprofessionals en bewoners.

 

‘Sociale bubbel ingewikkeld’

Een ‘sociale bubbel’ van vaste contactpersonen rond een oudere? Dat is best ingewikkeld, zegt UMCG-hoogleraar ouderengeneeskunde in het Sytse Zuidema in het Dagblad van het Noorden. “Er is een groot verschil tussen een verzorgende van 25 jaar die veel sociale contacten heeft thuis, en een partner van een oudere die alleen maar thuis is en de boodschappen laat bezorgen. Je zou het per individu moeten bekijken. Maar het lastige is dat mensen altijd naar anderen kijken. Zo van: ‘die mag wel dichtbij komen, waarom ik niet?’’’

 

Voor woonhof sterk in je schoenen staan

In Leiden willen twee groepen – seniorengroep ’ProfBurgwijk’ en de vereniging ’Natuurlijk Samen Wonen’- allebei een woonhof realiseren, maar tot nu toe lukt het ze niet, schrijft het Leidsch Dagblad. Onderzoeker Lex van Delden van kennisinstituut Leyden Academy zegt over de moeilijkheden die groepen ouderen ondervinden als zij bij elkaar willen wonen: “Als je zo’n proces in gaat, moet je stevig in je schoenen staan. Je krijgt veel administratief en bureaucratisch geneuzel voor je kiezen.” En grond wordt eerder verkocht aan een projectontwikkelaar dan bestemd voor particuliere ouderen.

 

‘Als bonus van alles voor ouderen doen’

Het bashen van ouderen is weer begonnen, schrijft Catherine Keyl in haar column in de Telegraaf: daar komen de eindeloze shots van rimpelige handen, rollators en rolstoelen weer als het over ouderen gaat. Kan nu eindelijk eens iemand een andere terminologie bedenken dan alleen ‘ouderen’?. Ouderen gedragen zich enorm verantwoordelijk. constateert Keyl.   “Als bonus zou je dan van alles speciaal voor ouderen kunnen doen, Waarom is nog niemand op het idee gekomen om middagtheatervoorstellingen met afstand of bioscoopbezoek voor ouderen te organiseren?”

 

Mismatch in de woningmarkt

Dat de doorstroming op de huizenmarkt op gang zou kunnen komen als ouderen naar appartementen zouden verhuizen (zoals minister Ollogren stelde), raakt een open zenuw, constateert een redacteur van de Telegraaf terugkijkend op de stroom van reacties. “Er kwam helder naar voren dat de overheid in dit dossier de verkeerde knoppen indrukt. Er wordt totaal niet naar ouderen en hun woonwensen gekeken en geluisterd.” Er kwamen intussen ook actiegroepen en professionals op de lijn die al panklare plannen hebben om deze mismatch op te lossen.

 

Van reactief naar preventief

In verpleeg- en verzorgingshuizen zie je vooralsnog dat ouderen alleen draadloze toestellen dragen die gericht zijn op dwaaldetectie of alarmering. Wat je minder vaak ziet, is draadloze apparatuur voor het meten van vitale waarden, de zogenoemde medische ‘wearables’. In een artikel vanuit Ascom wordt op Emerce gesteld dat het nut van deze wearables in de toekomst steeds duidelijker wordt, omdat vroegtijdige signalering bijdraagt aan de overgang van reactieve naar preventieve zorg

 

‘Alleen bouwen en aanpassen niet genoeg’

Alleen woningen bouwen of aanpassen is niet genoeg, zegt Henrike Klok, roerganger bij Rochdale (regio Amsterdam) op Zorgvisie. ‘Toen de verzorgingshuizen werden afgebouwd en het scheiden van wonen en zorg werd ingevoerd, lijkt men te zijn vergeten dat daar ook gezamenlijke ontmoetingsruimtes voor kwetsbare doelgroepen bij horen.’ De woningbouwcorporatie kan volgens Klok die rol niet zonder meer op zich nemen, want dat gaat meestal ten koste van woningbouw. Toch ziet zij ook mogelijkheden tot samenwerking, ‘want we voelen ons verantwoordelijk om mensen passend te laten wonen.’

 

Kleinschalige woonvorm ‘op ’t dorp’

“De kleinschalige woonvoorzieningen voor dementerenden schieten als paddenstoelen uit de grond, maar voor ‘gewone ouderen’ die op een fijne manier samen oud willen worden is er weinig.” Dat zegt Willem Bakker (Stichting Ouderennetwerk West-Friesland) in NH Nieuws, met de gemeente in overleg over de mogelijkheden voor een woonvorm in De Wheere. Het gaat om een kleinschalige woonvorm voor tien bewoners, waar ook plek is voor echtparen.

 

Een blad voor vrouwen van 70+

In 1950 las ze Seventeen, nu bekijkt Merel Laseur de Saar 70+. Een vooralsnog eenmalige uitgave, die wat haar betreft vaker mag verschijnen, schrijft ze in NRC. “Het is meteen al duidelijk dat mede dankzij veteraan bladenmaakster Els Rozenbroek artikelen als ‘Dág halsrimpels!’ hier niet worden aangetroffen. De redactie kiest voor onderwerpen als ‘Scheiden op je 70ste’, ‘Borrelen op je sterfbed’ en het zonder schuldgevoel opeten van het geld dat je kinderen denken te erven.” In het tijdschriftenrek is plaats voor Saar 70+, aldus Laseur.