Wat kunnen wij voor elkaar doen?

“Vroeger werden ouderen voor de kerk opgehaald. Nu rijden velen zelf”, schrijft ds. Arie van der Veer op cvandaag. “Is het geen tijd, en dat zeg ik heel voorzichtig, om elkaar aan te kijken en ons af te vragen wat wij voor elkaar kunnen doen?”

“Als zorgmaatjes voor de mantelzorgers. Hoe eenzaam kunnen die zijn. Zij zorgen dagelijks voor hun vrouw of man. Komen dagelijks in het verpleeghuis. Hoe klein is hun leven geworden. Kerken hebben een schreeuwend tekort aan kosters. Moet je in de kerk om te kunnen helpen onder de 65 zijn? Waar staat dat?”

Niet meer vertroeteld

Er is een tijd geweest dat de bejaarden van de kerk min of meer vertroeteld werden, aldus Van der veer op cvandaag. “Er werden bejaardenmiddag georganiseerd en bejaardenreisjes. Maar is dat niet een beetje voorbij?”

Doorgeschoten individualisme

Steeds meer gaat de aandacht naar de 65-plussers, merkt ds. Van der Veer op: We redden het niet meer in de zorg. We kunnen het niet meer betalen. We hebben te weinig mensen. Zijn oproep: “Laten we na de coronatijd een streep zetten onder dat doorgeschoten individualisme. Laten we er zijn voor elkaar.”