Vrijwilliger zoekt maatwerk

De platformeconomie heeft ook het vrijwilligerswerk bereikt, aldus een reportage in de Telegraaf. Uit noodzaak. Want de bereidheid om iets onbetaald en ongedwongen te doen voor een ander is er heus nog wel, maar dan wel onder eigen voorwaarden.

Terwijl het aanbod aan vrijwilligers vermindert, neemt de vraag juist toe, zegt Henriëtte van der Meij van de Vrijwilligerscentrale Amsterdam. “Ouderen wonen langer thuis. Daarmee groeit de behoefte aan informele zorg. Verenigingen zijn nog vaak ingericht op vaste structuren: wekelijks twee vaste dagdelen. Juist voor zulke posten is het lastig mensen te vinden.” Toch ziet zij steeds meer nieuwe initiatieven voor bijvoorbeeld boodschappen of andere buurthulp, vaak via digitale platformen waar vraag en aanbod samenkomen.

Niet vastleggen op een rooster

De ANWB brengt via Automaatje vrijwillige chauffeurs samen met minder mobiele streekgenoten. Lokale welzijnsorganisaties doen de coördinatie, de ANWB heeft de techniek en de massa. Inmiddels zijn er 4000 vrijwilligers actief in 118 gemeenten, aldus de Telegraaf. Eén van hen is de gepensioneerde wijkagent Ruud Looman (69) uit Amstelveen. Hij houdt van autorijden, maar wil geen vastigheid meer. “Je gaat niet met pensioen om je wéér vast te leggen op een rooster.”

Eerste hond die aanslaat

Looman geeft via de lokale welzijnsorganisatie Participe wekelijks zijn beschikbaarheid door. Dan stuur ik een mailtje of appje dat ik woensdag tussen 13.00 uur en 17.00 uur kan. Soms kan ik vaker.” Looman heeft al een cursus ’omgaan met dementie’ gevolgd, straks doet hij een training ’levensreddend handelen’. Zo vat Looman zijn taak ook op, vertelt hij in de Telegraaf. Hij is niet alleen chauffeur, maar ook de ogen en oren in de wijk, de eerste hond die aanslaat als het niet meer gaat.