Vergrijzingskosten zijn niet het probleem

Hoe kan het dat in discussies over vergrijzingkosten alleen maar wordt gekeken naar de stijgende uitgaven aan de zorg en de AOW? Nooit is er aandacht voor kosten die we door de vergrijzing kunnen uitsparen, schrijft Telegraaf-columnist Han de Jong (oud-hoofdeconoom van ABN Amro). “Er komen meer ouderen, maar minder jongeren. Dan kunnen de uitgaven ten behoeve van jongeren dalen, zou je denken. Wat daar wordt bespaard, kan worden aangewend voor de hogere kosten aan zorg en AOW.”

Lagere uitgaven

In de laatste tien jaar is het aantal AOW’ers met zo’n 300.000 toegenomen. Tegelijkertijd is het aantal leerlingen in het basis- en voorgezet onderwijs met meer dan 150.000 gedaald. Een AOW’er kost per jaar iets meer dan een leerling in het onderwijs,  maar van de AOW-uitgaven vloeit volgens De Jong waarschijnlijk een groter deel via de inkomstenbelasting rechtstreeks terug in de schatkist dan van onderwijsuitgaven, schrijft hij in zijn column in de Telegraaf. “Zo beschouwd had de helft van de stijging van de uitgaven aan de AOW direct gefinancierd kunnen worden uit lagere uitgaven aan onderwijs.”

Verkwisting

De Jong schrijft ook over onderwijsprestaties en de jeugdzorg. Wat die  te maken hebben met de AOW? “Alles. Het probleem van de politiek is dat te veel zaken geïsoleerd worden bekeken, maar alles hangt met alles samen. Veel mensen, ook ouderen, zijn best bereid wat in te leveren voor de goede zaak. Maar niet als het geld elders wordt verkwist en politici daar kennelijk nauwelijks om malen.”