In debat digitalisering vergeten we ouderen

Hoe inclusief is de digitale samenleving voor ouderen? Marije Blok (promoveerde recentelijk aan de VU Amsterdam op ouderen en digitalisering) en Tinie Kardol (was hoogleraar vergrijzingsvraagstukken, VU Brussel), denken dat dat beter kan, schrijven zij in Trouw.

Skypen maakt het mogelijk om contact te onderhouden met (klein)kinderen op afstand en Facebook biedt kansen om vroegere vrienden terug te vinden. Daarnaast kan technologie fysieke en mentale achteruitgang compenseren: denk aan mailen als praten niet meer lukt, zo merken Blok en Kardol op in Trouw, of het gebruik van afbeeldingen op de telefoon als boodschappenlijst. Digitale middelen helpen ten slotte om regie te houden. Bijvoorbeeld door het organiseren van hulp of monitoren van medische waarden. “Ouderen gebruiken digitaal verkeer weloverwogen en intrinsiek gemotiveerd.”

Jong en oud

Eerder deze maand pleitte mediapsycholoog Marije Lagendijk voor ‘digitale zwemles’ voor tieners. “Gelukkig zien we ook steeds meer initiatieven om ouderen van hun digitale koudwatervrees af te helpen”, schrijven Blok en Kardol in Trouw. Zij bepleiten initiatieven waarbij jong en oud samen optrekken. “Denk aan jongeren die hun maatschappelijke diensttijd inzetten bij initiatieven als SeniorWeb of WelkomOnline om ouderen digitale vaardigheden aan te leren en zo tegelijk waardevol offline contact op doen. Of aan jongere ouderen die hun digitale vaardigheden inzetten als ‘badmeester of -juf’ bij kleinkinderen in de klas.” Het resultaat? “Een samenleving waarin jong en oud elkaar ondersteunen en niemand buitengesloten raakt: offline én online.”