Hoe de computer de mens verdringt

“Onlangs overleed mijn moeder. Zij was ernstig dementerend en kon en mocht al jaren niet meer zelfstandig de deur uit van het verzorgingshuis waarin ze woonde”, schrijft Bert Kous uit Utrecht in de Volkskrant.

“Kort voor haar dood kregen wij de mededeling dat haar identiteitskaart was verlopen en dat ze een nieuwe moest aanvragen. Volgens de gemeente Barneveld, waar zij woonde, waren er omstandigheden denkbaar waarin zij zich zou moeten kunnen identificeren.”

Schreeuwen, slaan en krabben

Er kwamen twee ambtenaren langs in het verzorgingshuis. Kous beschrijft in de Volkskrant hoe zijn moeder haar frustratie alleen nog maar kon uiten door te schreeuwen, te slaan en te krabben; praten kon ze al niet meer. “Beide ambtenaren waren zichtbaar gegeneerd. Maar ja, ze waren door het computersysteem van de gemeente op deze klus gestuurd.”

Klein, maar schijnend leed

Het is klein, zo merkt Kous op, maar schrijnend leed, “dat weer eens laat zien dat niet alleen in de veel grotere toeslagenaffaire het menselijke oordeel is verdrongen door de macht van de automatische systemen. Hier zaten twee mensen die zelf vonden dat de hele exercitie totaal overbodig was, maar die daar door het systeem toe werden gedwongen. Mijn moeder overleed voor haar nieuwe identiteitskaart geldig werd.